Μετά τις εκλογές τί;

Από τις χθεσινές βουλευτικές εκλογές νικητής δεν αναδείχθηκε μόνο το ΠΑΣΟΚ αλλά και η αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Όπως όμως το ΠΑΣΟΚ δεν ωφέλησε σε τίποτα στα είκοσι χρόνια διακυβέρνησης την υπόθεση του σοσιαλισμού έτσι και η δημοκρατία δεν μπόρεσε να εξαλείψει τη διαιώνιση του δικομματικού συστήματος. 

Ο προοδευτικός Κρατισμός της σοσιαλδημοκρατίας αντικαταστάθηκε πολλές φορές στα τριανταπέντε χρόνια της μεταπολίτευσης από το συντηρητικό Κρατισμό της Δεξιάς ενώ οι διαμάχες των μεγάλων αφεντικών και των συμφερόντων έφεραν αντιμέτωπες την παλιά με τη νέα εξουσία. Για να πούμε την αλήθεια, ούτε στο ένα στρατόπεδο, ούτε στο άλλο υπήρχε κανένας που να νοιάζεται για το λαό. Όλοι τον θεωρούσαν σκλάβο, που δεν πρέπει να σταματάει ποτέ να δουλεύει, τροφοδότη και βουβό στήριγμά τους.

Πολλές φορές τα αίτια της δυστυχίας του αναζητήθηκαν στις εκάστοτε πολιτικές, στις δολοπλοκίες των κυβερνώντων ή στο «χάος που παραλάβαμε». Πολλές φορές προσπάθησαν να τον πείσουν ότι με λιτότητα και υπομονή θα βγεί από αυτή τη δυσμένεια, και κάθε φορά τον τραβούσαν στις κάλπες για να προσυπογράψει την παράταση αυτής της κατάστασής του. Ο μύθος του Σισύφου, του θνητού που καταδικάστηκε από τους θεούς να κυλά αιώνια έναν πελώριο βράχο μέχρι την κορυφή του βουνού, και λίγο πριν το τέρμα ο βράχος να κατρακυλά προς τα πίσω, έπαιρνε έτσι μια πραγματική μορφή. Όσο και αν κάθε κυβέρνηση προσπάθησε να ελαττώσει, να μετριάσει και να καλλωπίσει την ανισότητα και την αδικία, αυτές τις ιστορικές βάσεις της σημερινής κοινωνίας, κάθε χρόνο η αβεβαιότητα και η πραγματική φτώχεια αυξανόταν δραματικά ενώ κάθε 15 δευτερόλεπτα σημειώνονταν 160 εργατικά “ατυχήματα”. Η ανισότητα και η εκμετάλλευση δεν μπορεί να καλυφθεί ακόμα και από την πιο δημοκρατική μορφή κυβέρνησης… γιατί ο λαός θα είναι πάντα ο τελευταίος τροχός της αμάξης. 

Έτσι, η προέλευση της δυστυχίας του, δεν οφείλεται στις δυσμενείς συνθήκες ούτε σε αυτή ή εκείνη τη μορφή κυβέρνησης αλλά σε αυτήν ακριβώς την ίδια την αρχή και την ύπαρξη της κυβέρνησης, όποια μορφή και αν έχει. Οι άνθρωποι δεν αισθάνονται καλύτερα αν το γκλομπ με το οποίο το χτυπούν αυτοονομάζεται δημοκρατικό!