O κόσμος ως είδωλο και ως αναπαράσταση

Ο νέος πρωθυπουργός δήλωσε στο υπουργικό συμβούλιο πως πρέπει να είναι όλο αυτό το συρφετό «αντιεξουσιαστές στην εξουσία»!

Σε δεύτερη δήλωση είπε πως το εννοούσε! Πλέον οι λέξεις έχουν γίνει άδεια σκευάσματα, έτοιμα προς πάσα χρήση. Καθώς ο λόγος χάνει και την τελευταία ικμάδα ισχύος που είχε,  οι σημασίες του υποδηλώνουν μόνο προϊόντα ευτελής χρήσης. Την ώρα που την μόνη πράσινη ανάπτυξη την οποία βλέπουμε είναι τα πιτμπουλ της “Προστασίας του Πολίτη” να εξαπλώνονται σαν μάστιγα στα Εξάρχεια και τα δακρυγόνα να πνίγουν λιμενεργάτες, η αντιπροσωπευτική ολιγαρχία συνεχίζει απτόητη το θέατρό της.

Για την ακρίβεια είναι φτηνής παράγωγης ρεάλιτι χαμηλού επιπέδου. Μόνο που όταν ο καταναλωτής έχει μάθει μόνο να θαυμάζει σκουπίδια είναι φυσικό επόμενο να διανύουμε «χρυσή εποχή»! Γόνος αριστοκρατικής πολιτικής οικογενείας διαδέχεται ένα άλλο γόνο αριστοκρατικής οικογενείας. Επιπλέον ο χαμένος γόνος αριστοκρατικής πολίτικης οικογενείας θα παραδώσει κατά πάσα πιθανότητα τα σκήπτρα του κόμματος του σε αλλά γόνο αριστοκρατικής πολιτικής οικογενείας!

Το κοινό πάραυτα ζει στα πλαίσια της τηλεοπτικής ολιγαρχίας. Ενώ οι συνθήκες διαβίωσης δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο το θέατρο ενισχύεται!

Το κοινό μένει απαθές και ο Λαζόπουλος είναι η φωνή του. Στην πραγματικότητα είναι οικτρό το θέαμα. Διότι περί θεάματος πρόκειται. Όταν η ιδία η ζωή ξεφτιλίζεται τόσο απροκάλυπτα είναι τραγικό να βλέπεις πώς οι φωνές διαμαρτυρίας ξεθυμαίνουν και βασίζονται στην εκλογή ενός ηγέτη ο όποιος επικαλείται το σοσιαλισμό και την αντιεξουσία λες και είναι καραμέλες! Η ζωή απομακρύνθηκε σε μια μακρινή αναπαράσταση και μείς καταλήξαμε θεατές της!