Δεύτερη, μέσα σε τρία χρόνια, απόδραση με ελικόπτερο από τις φύλακες Κορυδαλλού. Ο Βασίλης Παλαιοκωστας κατάφερε μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα διαλύσει την εικόνα του κράτους και πάνω από όλα να αποδείξει ότι τα τείχη της φυλακής δεν μπορούν να περιορίσουν τη βούληση για ελευθερία.

Σίγουρα οι τηλε-λακέδες θα βγουν και θα λυσσάξουν λέγοντας ότι δεν υπάρχει ασφάλεια, ότι δεν έχουμε κράτος και οποιαδήποτε άλλη επιταγή από τα αφεντικά τους.

Ο Βασίλης Παλαιοκώστας αρχίζει να παίρνει τη διάσταση ενός αστικού συμβόλου και μύθου. Καθώς είναι ο συνεχιστής μιας παράδοσης που θέλει ένα λαϊκό ηρώα-ληστή. Η κοινωνική αποδοχή που συναντά μπορεί να οφείλεται σε πολλές συνισταμένες αλλά δεν αναιρεί το γεγονός ότι σε μια εποχή όπου η επιταγή για μηδενική ανοχή αυξάνεται υπάρχουν άτομα που όχι μόνο δεν τη σέβονται αλλά την καταπατούν με υπερηφάνεια.

Προφανώς η αυστηρή αναζήτηση πολίτικων κριτήριων ή το δόσιμο συγκεκριμένων πολίτικων ταυτοτήτων υποβιβάζει τέτοια γεγονότα. Στα αστικά κέντρα υπάρχουν μορφές κοινωνικής παραβατικότητας οι οποίες παίρνουν διαστάσεις μύθου. Οι περισσότερες σε πρακτικό επίπεδο τσαλαπατούν τις κυρίαρχες αξίες του αστικού πολιτισμού, όπως η κοινωνική υποταγή η νομιμοφροσύνη, η πιστή στις ηθικές αξίες  και διαμορφώνουν δικό τους κώδικα.

Προφανώς μας αφήνει παγερά αδιάφορους η εικόνα του κράτους, η ασφάλεια της χώρας και αλλά τέτοια παραπετάσματα που χρησιμεύουν ως στάχτη στα μάτια.

Η συμπάθεια μας σε τέτοιους ανθρώπους είναι δεδομένη, όταν για τέτοιους ανθρώπους διαβάζουμε σε βιβλία είναι συναρπαστικό. Όταν όμως τέτοια συνθήκη διαδραματίζεται διπλά μας έχουν την συμπάθεια μας και την αλληλεγγύη μας. Πραγματικά μια κοινωνία χωρίς φύλακες θα σήμαινε μια κοινωνία άμεσης δημοκρατίας. Μέχρι τότε χαιρόμαστε όταν σμπαραλιάζεται το οικοδόμημα της αστικής δημοκρατίας και των κίβδηλων αξίων της.