Ένας νεαρός μαθητής προέτεινε τα όπλα του στο πλήθος και άρχισε να ρίχνει στα τυφλά. Μια είδηση που πλέον δεν μας ξαφνιάζει. Το γεγονός ότι έγινε στην Ελλάδα ξύπνησε κάποιους από το λήθαργο, οι όποιοι ποτέ δεν περίμεναν να συμβεί τέτοιο πράγμα σε αυτή τη χώρα.

Οι τετριμμένες δηλώσεις περί βίας και κάθε λογής αρλούμπας από τους θαμώνες των τηλεπαράθυρων άρχισαν. Φυσικά αν αυτά τα όπλα είχαν χρησιμοποιηθεί  από πατριώτη που σκότωνε για την πατρίδα του, ή από ένστολο που έκανε το καθήκον του, αυτή τη στιγμή δεν θα γινόταν κανένα θέμα. Η βία οποία μορφή και να έχει αν είναι δικαιολογημένη από την κρατούσα ηθική και τους νόμους είναι θεμιτή από το κράτος όσο παραλογή κι αν είναι.
 
Ο μόνος οργανισμός που θεσμοθετεί τα όρια θεμιτής και μη θεμιτής βίας είναι το κράτος. Κανένας από αυτούς που υπηρετούν την κοινωνική ελίτ δεν τους πείραξε η δολοφονία τόσων μεταναστών έξω και μέσα από τα σύνορα από τα κρατικά όργανα. Αυτό που πρέπει να κατανοήσουμε είναι το γεγονός ότι η βία προϋπάρχει στην ανθρωπινή ύπαρξη. Ο πολιτισμός, όσο και να προσπαθεί να δαμάσει τα αρχέγονα ένστικτα, δεν μπορεί να σκοτώσει το θηρίο που κρύβεται κάτω από τη μάσκα της κοινωνικής εξημέρωσης.

Η καταπίεση από το κοινωνικό οικοδόμημα εσωτερικεύεται στα άδυτα του εγώ. Ο πολιτισμός είναι σε συνεχή αγώνα να μετουσιώσει αυτή τη βία σε μια άλλη δραστηριότητα μη επιβλαβής ή να της προσδώσει τέτοια χαρακτηριστικά τα οποία να έχουν κοινωνική νομιμότητα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση αυτή η βία εκφράστηκε τυφλά. Πάραυτα αν πάρεις το γεγονός και το εξετάσεις μεμονωμένα και εστιάσεις αποκλειστικά στο δράστη θα οδηγηθείς σε μονομερή συμπεράσματα και σίγουρα ψευδή.

Στις περισσότερες περιπτώσεις εκφραζόταν μια απογοήτευση, και το υπερεγώ αδυνατεί τη βία που βράζει πίσω από την πρώτη να την μετουσιώσει σε κάτι άλλο. Το μεμονωμένο άτομο καθώς δέχεται βία από το κοινωνικό όλο, αν δε καταφέρει να αφομοιωθεί πλήρως από τους μηχανισμούς του δεύτερου, κάποια στιγμή θα εκφράσει αυτή τη βία.
  
Αυτή η βία είναι τυφλή μόνο και μόνο γιατί δεν περιέχει κάποιο άλλο σκοπό και η συνειδητότητα που την ακολουθεί περιστρέφεται γύρω από ατομικές επιλογές τις οποίες δεν τις νοιάζει ο αριθμός των θυμάτων ή ποιά θα είναι αυτά. Ας μην ξεχνάμε όμως την προέλευση αυτή της βίας. Αυτή δεν προέρχεται παρά μονάχα από το κοινωνικό οικοδόμημα. Η δομή του και οι αποτυχίες που ξεπετιούνται μέσα από την πρώτη γεννούν αυτή τη μορφή βίας. Η εικόνα που έχουμε για τον παράδεισο είναι ακόμα πολύ μακριά τόσο από την ανθρωπινή ύπαρξη όσο και από τη σημερινή κοινωνική οργάνωση. Η βία προϋπάρχει θέλουμε δεν θέλουμε. Το πρόβλημα είναι πώς η τελευταία αποκτά χαρακτηριστικά νομιμότητας ή μη. Επίσης τί συμφέροντα καλύπτει αυτή η επικάλυψη νομιμότητας.
 
Αυτός ο νεαρός θα εμφανιστεί ως δολοφόνος που χτυπά στα τυφλά. Κάποιες ιστορικές φυσιογνωμίες όμως, που εξαφάνισαν ολόκληρες πόλεις, έκαναν γενοκτονίες και με το σπαθί τους σκότωναν οποιονδήποτε τολμούσε να διαφωνήσει μαζί τους, τους χαρακτηρίζει το επίθετο «Μέγας». Αυτοί οι μαζικοί δολοφόνοι όπως ο Αλέξανδρος, ο Καίσαρας και ο Ναπολέων, είναι αντικείμενο θαυμασμού και η ζωή τους αναπαρίσταται συχνά από τα φώτα της τηλεόρασης. Αν αυτό δεν είναι καθαρή υποκρισία τότε τί είναι;