...και τη στιγμή που έξω από το Βρετανικό Κοινοβούλιο ο κύριος Fawkes έδινε μια γενναία παράσταση για τους παρευρισκόμενους τουρίστες, έξω απ’ το αυθαίρετα αμπαρωμένο Κοινοβούλιο της Ελλάδας η βία ήταν για άλλη μια φορά πραγματική. Μου είπαν να μην πάω… τους άκουσα, και το μετάνιωσα.
Έξω από το Ελληνικό Κοινοβούλιο δε συνέβη άλλο ένα χαρούμενο χάπενινγκ, αλλά μια πραγματική μάχη, μια εκδήλωση αγανάκτησης του κουρελοπρολεταριάτου της πόλης, που είχε κάθε δίκιο ν’ αγανακτεί (έστω και υπό την επήρεια του θρησκευτικού οπίου). Παράλληλα ήταν λένε απίστευτη η βιαιότητα των οργάνων καταστολής, που δεν είχαν αυτή τη φορά απέναντί τους την αστική τάξη και βρήκαν έτσι την ευκαιρία να δείξουν το πραγματικό της πρόσωπο. Ήταν μια σπουδαία παράσταση που έκλεισε το μάτι στους ψηφοφόρους του ΛΑΟΣ, αλλά και μια πραγματική πράξη βαρβαρότητας. Επιχειρήσεις σκούπα, εκβιασμοί, εξευτελισμοί, απελάσεις… Πρόσφατα άκουσα ένα χρυσαυγίτη να καμαρώνει για τον τρόπο που βγαίνουν για κυνήγι μεταναστών διψώντας για αίμα και πως μέχρι τώρα δεν έχει ακούσει καμία καταγγελία των περιστατικών που προκάλεσε… και να μη μιλήσουμε καλύτερα για τις συνθήκες εργασίας που αντιμετώπιζουν, για την εκμετάλευση στις μισθώσεις, τις συναλλαγές κλπ.
Χθες είχαμε δεκάδες προσαγωγές και πολλούς τραυματίες… οι λίγες μαρτυρίες μιλάνε για αδιάκριτα και βίαια χτυπήματα των μπάτσων που ξέσπασαν στα σώματά τους. Ας μη ξεχνάμε μέσα σ’ αυτό το κλίμα το ειλικρινές σύνθημα: ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ.