Ένα πράσινο ξωτικό, σε ένα από τα ταξίδια του βρέθηκε στην χώρα των ανθρώπων, κάπου στο έτος 2000. Αφού κοίταξε γύρω του καλά καλά τους ανθρώπους σκέφτηκε να πάρει μια μορφή που θα μοιάζει με τη δική τους για να μην ταράζονται όταν περπατάει στο δρόμο. Ήταν βλέπετε πράσινο με τριγωνικά αυτιά. Απέκτησε λοιπόν ένα ύψος γύρω στο 1,70΄, βάρος γύρω στα 70 με 80 κιλά, έβαλε μια βερμούδα, ένα μακό μπλουζάκι και βάλθηκε να κάνει νέους φίλους. Τα περισσότερα από τα άτομα που γνώρισε ενδιαφέρθηκαν πολύ να μάθουν για κάτι που εκείνο πρώτη φορά άκουγε στη ζωή του. Το ρωτούσαν, συνήθως διακριτικά αλλά και άλλες φορές πιο άκομψα, αν είναι αγόρι ή κορίτσι. Το ξωτικό στην αρχή δεν καταλάβαινε αλλά κοιτώντας γύρω του πιο προσεκτικά άρχισε να βλέπει πως οι δημόσιες τουαλέτες ήταν χωρισμένες σε δυο μέρη με 2 διαφορετικά σηματάκια στις πόρτες. Τα μωρά στα νοσοκομεία μόλις γεννιόντουσαν, τα έντυναν με διαφορετικά χρώματα ρούχων, τα προσφωνούσαν με διαφορετικά υποκοριστικά. Ακόμα και τα ρούχα στις βιτρίνες ήταν διαχωρισμένα σε δυο διακριτές κατηγορίες. Τα εσώρουχα διέφεραν. Άρχισε λοιπόν να προβληματίζεται. Αυτό τι ήταν τελικά; Αγόρι ή κορίτσι; Στην πραγματικότητα δεν το ενδιέφερε και πολύ αλλά μιας και του άρεσαν οι άνθρωποι είπε να μείνει λίγο παραπάνω μαζί τους κι έτσι ένιωσε πως έπρεπε κάπως να συμμορφωθεί με τις συνήθειές τους. Άρχισε έτσι να ψάχνει τρόπους να ορίσει το φύλο του. Πήγε μια βόλτα στα μαγαζιά και ανακάλυψε πως του αρέσαν περισσότερο τα ρούχα που χαρακτηρίζονται αντρικά ή αγορίστικα. Παρακάτω όμως έπεσε πάνω σε ένα ζευγάρι ροζ παπούτσια που πολύ το ενθουσίασαν. Το ροζ όμως είναι χρώμα για κορίτσια… Παρακάτω σταμάτησε σε ένα καθρέφτη και άρχισε να επεξεργάζεται το πρόσωπό του. Ούτε και με τις πιο μεγάλες του προσπάθειες δεν κατάφερε να φυτρώσει λίγο μούσι στο πηγούνι του. Τα αγόρια όμως έχουν από αυτό το τρίχωμα. Είπε να μην απελπιστεί και προχώρησε ακόμα παρακάτω. Κάποια στιγμή μπήκε σε μια τουαλέτα και πεπεισμένο όπως ήταν πως μοιάζει περισσότερο με το αρσενικό του ανθρώπινου είδους μπήκε στις αντρικές τουαλέτες. Εκεί κάποιοι μεγάλοι σε ηλικία άντρες το κοίταξαν λίγο περίεργα αλλά δεν είπαν τίποτα. Κοίταξε δεξιά αριστερά και είδε πως ο μόνος τρόπος για να κατουρήσει ήταν να το κάνει όρθιο. Έκανε να σταθεί όπως οι άλλοι γύρω του αλλά, ω, τι ντροπή ξαφνικά ανακάλυψε πως του έλειπε το όργανο που βοηθάει τα αγόρια στη διαδικασία του όρθιου κατουρήματος. Κάποιοι δίπλα του γέλασαν και κάποιοι μουρμούρισαν πως «κοίτα να δεις που θέλει να το παίξει και άντρας…» ντροπιασμένο και λίγο τρομαγμένο έφυγε και αποφάσισε να πάει στις γυναικείες τουαλέτες. Εκεί μόλις μπήκε μέσα 3 κορίτσια που έπλεναν τα χέρια τους το κοίταξαν περίεργα. Δεν είπαν τίποτα αλλά μόλις βγήκε από την τουαλέτα, που ευτυχώς εδώ επέτρεπε το καθιστό κατούρημα, μια κυρία με στολή και αυστηρό ύφος το άρπαξε από το μανίκι και το πέταξε έξω φωνάζοντάς του άλλη φορά να μη ξαναπειράξει τα κορίτσια στην τουαλέτα. Τώρα πια είχε σαστίσει τελείως.
Λίγες μέρες μετά και ύστερα από πολύωρο ψάξιμο στο ίντερνετ αποφάσισε πως ο μόνος τρόπος να ταιριάξει με το φύλο που του ταίριαζε περισσότερο ως ανθρώπινο ον ήταν να μπει σε διαδικασία τρανζίσιον. Δεν ήξερε πως ακριβώς θα το έκανε αλλά έψαξε και βρήκε πως υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που λέγονται γιατροί και βοηθάνε σε τέτοιες καταστάσεις. Πήρε κάποια τηλέφωνα, έκλεισε ραντεβού και μια Πέμπτη πρωί βρέθηκε να περιμένει στην αίθουσα αναμονής ενός ψυχιάτρου. Περίμενε μόνο του αρκετή ώρα μέχρι που το φώναξαν να περάσει. Στην αίθουσα το περίμενε ένας ευγενικός άντρας που άρχισε να του κάνει ερωτήσεις σχετικά με τις ερωτικές του προτιμήσεις. Αν του αρέσουν τα αγόρια ή τα κορίτσια. Ποιές είναι οι ερωτικές του φαντασιώσεις. Πόσο καιρό νιώθει πως είναι αγόρι κλπ. Τώρα ήταν που το ξωτικό σάστισε για τα καλά. Άρχισε να αντιλαμβάνεται πως δεν θα έπρεπε να του πει την αλήθεια. Ίσως και να μην έπρεπε να του πει πως το τελευταίο πράγμα που σκεφτόταν όταν έβλεπε ένα όν που του άρεσε ήταν αν είναι αγόρι ή κορίτσι. Αφού στο κάτω κάτω υπήρχαν ένα σωρό όμορφα πλάσματα τριγύρω που δεν έμοιαζαν ακριβώς ούτε με αγόρι ούτε με κορίτσι. Και τι να πει για τις ερωτικές φαντασιώσεις; Για το πόσο καιρό νιώθει αγόρι; Μα όσο καιρό νιώθει πως είναι απαραίτητο να είναι είτε αγόρι είτε κορίτσι για να επικοινωνήσει με τους γύρω του. Τελικά ο γιατρός του έγραψε κάποιες εξετάσεις. Σύμφωνα με αυτόν και με τη διάγνωσή του ήταν ένα κορίτσι που δεν ένιωθε κορίτσι, έπασχε από κάτι που λέγεται διαταραχή ταυτότητας φύλου ή δυσφορία φύλου και έπρεπε να κάνει κάποια πράγματα για να μοιάζει περισσότερο με αγόρι. Μια βδομάδα μετά το ξωτικό είχε ήδη κάνει εξετάσεις για καρυότυπο*, όπου μια καθόλου ευγενική κυρία το πληροφόρησε πως είναι ψυχικά διαταραγμένο και πως καταστάσεις σα τη δική του μελετώνται για να βρεθεί από που προκύπτει το πρόβλημα. Είχε πάει να κάνει εγκεφαλογράφημα**, όπου όταν πήρε τηλέφωνο να κλείσει ραντεβού το συμβούλεψαν να πάρει κανονικά τα χάπια του πριν την εξέταση, όπως κάθε πρωί. Το ξωτικό σιγά σιγά άρχισε να αντιλαμβάνεται πως τα πράγματα δεν ήταν τόσο απλά όσο του φάνηκαν στην αρχή. Οι άνθρωποι αυτοί που λέγονται γιατροί το όριζαν ως άρρωστο και ως, το λιγότερο, προβληματικό. Για μια κατάσταση την οποία ευνοούσαν και οι ίδιοι με τη στάση τους και τις απόψεις τους, ότι δηλαδή πρέπει να είσαι αγόρι με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά ή κορίτσι με συγκεκριμένα (διαφορετικά του αγοριού) χαρακτηριστικά, έριχναν το φταίξιμο στο ίδιο επειδή δεν μπορούσε να συμμορφωθεί στους κανόνες τους.
Στην χώρα που γεννήθηκε όλα τα ξωτικά είχαν εσωτερικά γεννητικά όργανα ικανά για κυοφορία. Επειδή όμως στην χώρα των ανθρώπων τα όργανα αυτά τυχαίνει να θεωρούνται αποκλειστικά γυναικεία το πληροφόρησαν πως πρέπει να απαλλαγεί από αυτά με εγχείριση αν θέλει να λέγεται αγόρι. Επίσης αυτό ήταν και ένα από τα βασικά πράγματα που έπρεπε να κάνει για να του δώσουν αρσενική ταυτότητα. Το ξωτικό βέβαια δεν είχε καθόλου ταυτότητα αλλά εφόσον του βρήκαν μήτρα και κανένα ίχνος από αυτό το σωληνάκι για το όρθιο κατούρημα το καταχώρησαν στα θηλυκά. Για να βγάλει τρίχες θα έπαιρνε τεστοστερόνη, για να βγάλει ταυτότητα θα στειρωνόταν. Έμαθε επίσης πως όλο αυτό ήταν μια διαδικασία που θα κρατούσε ένα με δυο χρόνια και σε αυτό το διάστημα θα παρακολουθούταν από τον ψυχίατρο για να μιλάνε και να βεβαιωθεί αυτός πως το ξωτικό ήταν σίγουρο ότι είναι αγόρι, λες και η δική του γνώμη δεν είχε σημασία.
Και αυτή είναι μια ιστορία χωρίς συγκεκριμένο τέλος ή καλύτερα μια ιστορία με πολλά και διαφορετικά τέλη. Ίσως το ξωτικό να ξύπνησε μια μέρα και να σκέφτηκα καλύτερα ας ζήσω ως ξωτικό ή ας ζήσω ως κορίτσι, έτσι κι αλλιώς ξωτικό είμαι τι με ενδιαφέρει το φύλο; Ή ίσως συνέχισε το τρανζίσιον και έγινε ένα όμορφο αγόρι. Ίσως στην πορεία να βρήκε κι άλλα ξωτικά ή ανθρώπινα πλάσματα που δεν τα ένοιαζε το φύλο. Το τέλος της ιστορίας δεν έχει καμία σημασία, σημασία έχει πως καθόλου δεν του άρεσε όλη αυτή η ταλαιπωρία και που και που νοσταλγούσε την ανεμελιά της άφυλης πολιτείας του……
*εξετάσεις που δείχνουν τον τύπο των χρωμοσωμάτων ΧΧ ή ΧΥ ή οτιδήποτε άλλο
** η αιτιολόγηση για την αναγκαιότητα της εξέτασης αυτής είναι πως η λήψη τεστοστερόνης μπορεί να προκαλέσει επιληπτικές κρίσεις, ταυτόχρονα όμως είναι ευρύτατα διαδεδομένη η άποψη πως τα τρανς άτομα διαφέρουν ως προς την εγκεφαλική τους δομή από τα υπόλοιπα (?) και γενικά επικρατεί πως τα τρανς άτομα όλο και κάποιο εγκεφαλικό κουσούρι θα χουν για να μην τους αρέσει το φύλο που τους έδωσαν με τη γέννα.