Μέσω mail μας έστειλαν το παρακάτω κείμενο. Η φιλοξενία αυτή δεν σημαίνει απαραίτητα ότι το άτομο που το ανέβασε συμφωνεί ή διαφωνεί απόλυτα με το περιεχόμενο του κειμένου. Ωστόσο επειδή δεν είμαι της λογικής να κόβω θέσεις επειδή απλά δεν συμφωνώ, το ανεβάζω και ο καθένας/μια ας το δει μέσα από το δικό του πρίσμα και να κρινει.
Η βλακεία είναι καθολικό φαινόμενο και άπειρη. Αυτό το ξερουμε από καιρό. Το θέμα είναι όμως, πως όταν η τελευταία γίνεται τόσο εξόφθαλμη τότε αυτόματα γίνεται και επικίνδυνη. Προφανώς ένα κόμμα είναι ένας ιεραρχικός μηχανισμός με εξουσιαστικές λογικές. Προφανώς η μεσολάβηση του χρήματος στην κοινωνική δραστηριότητα σημαίνει αλλοτρίωση. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι σαν προστάτης της ελευθερίας πάω και κάνω τσαμπουκά και πλακώνω κόσμο με το έτσι θέλω. Αυτού του τύπου η βλακεία είναι απολίτικη και επικίνδυνη. Πρόσφατα μάθαμε ότι σε πάρτι της οργάνωσης ΑΝΤΑΡΣΥΑ οι γνωστοί ήρωες της επανάστασης του πεζόδρομου και της μπύρας, απέδειξαν την ανεβασμένη τεστοστερόνη τους. Η σταλινική λογική πως «με ότι διαφωνώ είναι αντεπαναστατικό» σε συνδυασμό με χουλιγκανίστικες πρακτικές «βάρα ότι κινείται..» δημιουργούν ένα εκρηκτικό μίγμα. Το είδαμε σε επιθέσεις σε αριστερούς που πέρναγαν από το χωράφι τους (βλ. Μεσολογγίου), σε καταδρομικές επιθέσεις στο πολυτεχνείο όπου με πρόσχημα μια κάλπη ίσιωσαν ό,τι βρέθηκε μπροστά τους, σε τσαμπουκάδες σε γκέι-φριέντλυ μαγαζιά, και ο κατάλογος του κατήφορου είναι μακρύς. Και όλα αυτά στο όνομα της αναρχίας πάντοτε γιατί όπως δηλώνουν κι οι ίδιοι.. «κοίτα να δεις. Εμείς είμαστε ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ και κάνουμε ό,τι γουστάρουμε». Έτσι. Με Αρχίδια. Το φαινόμενο όμως έχει μια προϊστορία που αξίζει να σταθούμε λίγο. Δε θα πάμε πολύ μακριά. Δεν είναι άλλωστε μακρινές οι εποχές όπου ένα άλλο γκρουπούσκουλο, αυτή τη φορά των οπαδών της ΑΕΚ, το έπαιζε αφεντικό γύρω από το σύνδεσμό του. Αφού λοιπόν οι εξεγερμένοι οπαδοί μπήκαν στη θέση τους, δράση νταβατζήδων ανέλαβαν κάτι πιτσιρικοπανκιά, ξεβρασμένα ανήλικα του Δεκέμβρη, που το μόνο που τους έμεινε στο κεφάλι μετά από αυτόν ήταν η εξίσωση αναρχία=βία. Και τα μυαλά στα κάγκελα που λένε… Ας πάμε τώρα ένα βήμα πιο μακριά. Η φετιχοποίηση της πλατείας Εξαρχείων από ένα μεγάλο μέρος του χώρου δεν είναι καινούριο φαινόμενο. Η υπερσυγκέντρωση αφισών (σε τρανταχτή αντίθεση με ό,τι συμβαίνει 200 μέτρα πιο κάτω στα πέριξ της ομόνοιας ας πούμε τώρα…), επαναστατοκαφενείων, τα σύνδρομα ιδρυματισμού (βλ. Πολυτεχνείο) είναι απλά η τρανταχτή απόδειξη μιας διαδρομής που εύκολα καταλήγει από τις –υπαρκτές-κοινωνικές αντιστάσεις στον life-style επαναστατισμό. Ας αφήσουμε τώρα όμως τις θεωρίες και που τόσο κουράζουν τους εξεγερμένους συντρόφους μας και ας τους ρωτήσουμε τα εξής: στην επανάσταση όποιος διαφωνεί θα τον κρεμάμε στην χειρότερη και στη καλύτερη θα του πετάμε άδεια μπουκάλια μπύρας για παραδειγματισμό; Αυτό είναι που ονειρεύεστε; Μια γενικευμένη τρομοκρατία και τραμπουκισμό; Τότε γιατί πολεμάμε τον καπιταλισμό; Για να μας δέρνουν οι δικοί μας άνθρωποι; Ναι ξερουμε το κλομπ του μπάτσου είναι πιο εξουσιαστικό από το παλούκι του φρουρού της επαναστατικής αλήθειας! Το ζήτημα όμως έχει και μια άλλη όψη. Γιατί τέτοια μανία από το ιντιμίντια, ένα μέσο κινηματικό και τα συναφή, να κόβει την οποιαδήποτε αναφορά στο γεγονός;; Για να μην το πολυκουράζουμε οι λόγοι είναι δύο. Από τη μια το ιντιμίντια έχει καταντήσει το μαγαζάκι της σ.ο που πλέον ζυγίζει το τί είναι κινηματικό και τί όχι ανάλογα με τα κέφια της. Δεν λέμε καν ανάλογα με τα κριτήριά της γιατί κρίνοντας από τις ασυναρτησίες και την γενικότερη αγραμματοσύνη των κεντρικών, αμφιβάλλουμε πολύ για την ικανότητα επεξεργασίας κριτηρίων. Έτσι, κατά ένα τρόπο το «την πέφτω σε όποιον δε συμφωνεί μαζί μου» μπορεί να θεωρηθεί προέκταση του «κόβω όποιον δε συμφωνεί μαζί μου». Μετά όμως ας μην αναρωτιούνται γιατί δεν τους στηρίζουν οι φοιτητικοί σύλλογοι, το ‘κίνημα’ και τα λοιπά… Ο δεύτερος λόγος είναι η ιδία η βλακεία της διαχειριστικής ομάδας του «ανοιχτού» site αντιπληροφόρησης. Αρκεί να υπάρχει αλφάδι (η επαναστατική σφραγίδα ISO 9001..) για να μην υπάρχει πρόβλημα με την «πολιτική» δημοσίευσης. Όποτε θα στηρίξει την οποιαδήποτε βλακεία υπάρχει, αρκεί να φέρει την σφραγίδα της αναρχίας! Με λογικές όμως ριζοσπάστη δεν μπορείς να καλείσαι ανοιχτό site αντιπληροφόρησης. Ας το καλέσεις «η φωνή της αναρχίας» ή «ζήτω τα Εξάρχεια» ότι και αυτό αν σημαίνει αυτό. Για να το ξεκαθαρίσουμε από πριν: δεν έχουμε κανένα προσωπικό θέμα ούτε με τους πάνκηδες ούτε με το ιντιμίντια. Αλλά δεν ανεχόμαστε ούτε από τους μεν ούτε από τους δε να επιβάλουν τις λογικές τους στο όνομα ενός ολόκληρου χώρου που έχει στην πράξη καταδικάσει τέτοιου είδους ‘επαναστατικότητες’. ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΛΑΚΕΙΑ (από όπου κι αν προέρχεται)