Συμπληρώθηκε ένας χρόνος από τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου στην περιοχή των Εξαρχείων, από τον μπάτσο Επαμεινώνδα Κορκονέα.
Τη δολοφονία ακολούθησε μια γενικευμένη κοινωνική εξέγερση που έστειλε πολλαπλά πολιτικά μηνύματα προς όλες τις κατευθύνσεις.
Μέσα σε αυτό το χρόνο μπορέσαμε να διαπιστώσουμε έμπρακτα πώς οι κάθε λογής εξουσιαστές ερμήνευσαν αυτά τα μηνύματα που πήραν από την εξέγερση. Επιθέσεις σε μετανάστες, σε αυτοδιαχειριζόμενους χώρους, γενίκευση της αστυνομοκρατίας και του καθεστώτως φόβου, κλιμάκωση του δόγματος της μηδενικής ανοχής.
Στη φαρέτρα των εξουσιαστών για άλλη φορά βρίσκονται και τα καθεστωτικά μέσα μαζικής ενημέρωσης που έχουν αναλάβει το ρόλο του κομιστή «πληροφοριών» από τα πάνω. Τους υπηρετούν και συμβάλλουν στη δημιουργία φόβου και τρόμου. Αναλαμβάνουν το έργο της κοινωνικής απονομιμοποίησης σε οτιδήποτε συμβεί. Βρίσκονται ένα βήμα από το να πείσουν πως δεν πρέπει να γίνει τίποτα, καμία εκδήλωση στη μνήμη του μικρού Αλέξη γιατί κάποιοι, «οι γνωστοί – άγνωστοι» (άραγε γιατί αυτή η αγαπημένη έκφραση έχει εγκαταλειφθεί;) είναι έτοιμοι να τις καπηλευτούν.
Το πολιτικό σκηνικό άλλαξε και στο προσκήνιο ήρθαν οι πράσινοι “αντιεξουσιαστές” της εξουσίας. Το «ΜΠΑΤΣΟΚ» αποφάσισε ότι οι «αθώοι πολίτες» κινδυνεύουν από τους επικίνδυνους αντιεξουσιαστές και σε αυτή την κατεύθυνση αποφάσισε από την πρώτη στιγμή να εγκαταστήσει δυνάμεις καταστολής στην περιοχή των Εξαρχείων.
Το πνεύμα της εποχής είναι το πώς θα διαχειριστούμε τα πάντα σε επικοινωνιακό επίπεδο. Πολιτικά και κοινωνικά οι εξουσιαστές είναι αδύνατον να λάβουν, πόσο μάλλον να ερμηνεύσουν, το όποιο μήνυμα από τον περσινό Δεκέμβρη. Η ανικανότητα καταστολής της περσινής εξέγερσης επεκτείνεται στην αδυναμία ερμηνείας των κοινωνικών αιτημάτων και μηνυμάτων.
Οι γραφειοκράτες και τα σκυλιά τους δεν διστάζουν μπροστά σε τίποτα. Είναι έτοιμοι να κάνουν τα πάντα προκειμένου να αποδείξουν το αυτονόητο: ότι η εξουσία τους είναι μη διαπραγματεύσιμη.
Αυτό είναι κάτι στο οποίο θα συμφωνήσουμε. Ο εξουσιαστικός τους ρόλος είναι αδιαπραγμάτευτος. Και σε αυτό ακόμη κάνουν λάθος. Η περσινή εξέγερση δεν είχε στόχο την κατάληψη της εξουσίας αλλά την κατάργηση όλων των εξουσιαστικών μηχανισμών.
Το μόνο μέρος που θα μπορέσουμε να συναντηθούμε με τους εξουσιαστές είναι ο δρόμος. Ας ανανεώσουμε λοιπόν το ραντεβού μαζί τους.