Μερικά μόνο από τα σοβαρότερα περιστατικά που έγιναν την τελευταία 12ετία: 

20/1/96, σε “σκούπα” στη Σκάλα Ωρωπού, ο αστυνόμος Διονύσης Καρακαϊδός σκοτώνει Αλβανό μετανάστη.

6/4/96, ο 25χρονος Αποστόλης Κεραμιδάς δολοφονείται από τον αστυνόμο Σάββα Αγαπίου στη Νίκαια.

14/6/96 Ο αγροφύλακας Αθανάσιος Μάτος δολοφονεί τον 20χρονο Φαντίλ Ναμπούζι, για δύο καρπούζια.

5/6/96, ο αστυφύλακας Ηρακλής Νικολακόπουλος σκοτώνει τον Γιώργο Φραγκογιάννη.

23/6/96, Ο Αναρχικός Χριστόφορος Μαρίνος, δολοφονείται από τις ειδικές δυνάμεις στην καμπίνα 53 του πλοίου “Πήγασος”

10/11/96, ο αστυνόμος της τροχαίας Δημ. Τρίμης σε μπλόκο έξω από τη Λειβαδιά σκοτώνει τον τσιγγάνο μικροπωλητή Τάσο Μουράτη που βρισκόταν ακινητοποιημένος στο έδαφος.

8/2/97, ο 19χρονος Εριόν χάνει τη ζωή του όταν «εξοστρακίστηκε» η σφαίρα από το όπλο του Μιλτιάδη Ανδρεόπουλου, των μεταβατικών αποσπασμάτων της αστυνομίας.

15/4/97, ο αστυνόμος Στέργιος Ταγάρας δολοφονεί δύο Αλβανούς στην Καστοριά.

25/5/97, ο 28χρονος Φίλιππος Παπαδόπουλος «γαζώνεται» κυριολεκτικά από τις σφαίρες των λιμενοφυλάκων που τον καταδιώκουν γιατί πήρε για βόλτα ένα εγκαταλελειμμένο σκάφος.

3/8/97, ο 26χρονος Ηλίας Μέξης δολοφονείται από τον αστυνόμο Τσαγκράκο, γιατί οδηγούσε ανάποδα σε μονόδρομο στη Νίκαια.

18/3/98, ο 29χρονος αγρότης Ιωάννης Κεχαιτης δολοφονείται στην Καστοριά «κατά λάθος» από μεθοριακή περίπολο της ΕΛΑΣ.

2/4/98, νεκρός από σφαίρες αστυνομικού στη Θεσσαλονίκη ο 29χρονος τσιγγάνος Άγγελος Τζελάλ.

27/5/98, ο 30χρονος Ευστράτιος Κυρέλης δολοφονείται στην Ξάνθη, από αστυνομική περίπολο.

5/6/98, ο 28χρονος Μπόκαρι Μπάχο πέφτει νεκρός από «τα εκφοβιστικά πυρά» μεθοριακής περιπόλου.

Οκτώβριος ’98, πεθαίνει στα κρατητήρια του Μελιγαλά ο Πολωνός Σμπόμπεκ Μιέσιτς, καθώς η αστυνομία παρά τη ρητή εντολή της γιατρού αρνήθηκε να τον μεταφέρει σε νοσοκομείο.

23/10/98 ο 17χρονος Σέρβος μαθητής Μάρκο Μπουλάτοβιτς πυροβολείται στην καρδιά από τον αστυνόμο Βαντούλη γιατί θεωρήθηκε “ύποπτος για κλοπή”.

27//1/99, ο αστυνόμος Κ. Ταολτσίδης δολοφονεί τον 23χρονο Γ. Μιγκίπη στη Θεσσαλονίκη.

13/3/99, στην Κοζάνη ο αστυφύλακας Αθανάσιος Καναβάς σκοτώνει τον Αλβανό Αρμπέν Βεζί.

16/7/99, ο Αλβανός Αρμπέν Σούφα δολοφονείται από την αστυνομία στη Φλώρινα.

16/1/00 Ο 24χρονος τσιγγάνος Θ. Βασιλόπουλος δολοφονείται από αστυνομικό στον Ασπρόπυργο.

19/1/00, ο 20χρονος Ρουμάνος Βασίλιε Ιόν δολοφονείται από αστυνομικούς στην πλατεία Βάθης.

22/2/00, ο Ρουμάνος Νικολάι Γκορέα δολοφονείται από αστυνομικό στην Πετρούπολη.

25/3/00, ο 17χρονος Νίκος Λεωνίδης, πρόσφυγας από τη τον ασφαλίτη Ατματζίδη στη Θεσσαλονίκη.

20/2/01, ο 23χρονος Μιχ. Κιβωτός πεθαίνει στις φυλακές Κορυδαλλού, έπασχε από καρδιά και μεσογειακή αναιμία αλλά οι εκκλήσεις του για μεταφορά σε νοσοκομείο αγνοήθηκαν.

24/10/01, ο αστυνομικός Γ. Τυλιανάκης δολοφονεί στο Ζεφύρι τον 21χρονο τσιγγάνο Μαρίνο Χριστόπουλο.

21/11/01, ο αστυφύλακας Γιάννης Ριζόπουλος δολοφονεί στην πλατεία Αμερικής τον 20χρονο Σέντακ Σελνίκου μετανάστη από την Αλβανία.

1/12/01, Συνοριοφύλακες πυροβολούν εναντίον δύο νεαρών Αλβανών σε παραμεθόριο χωριό της Θεσπρωτίας, ο ένας πέφτει νεκρός.

23/9/03 ο 18χρονος Αλβανός Βούλνετ Μπίτιτσι τραυματίζεται θανάσιμα από Έλληνα συνοροφύλακα όταν προσπάθησε να διασχίσει τα ελληνοαλβανικά σύνορα και τράπηκε σε φυγή.

7/5/03 “Μυστηριώδης” θάνατος του 25χρονου Αριστείδη Νεοφώτιστου στο αστυνομικό τμήμα της Νέας Φιλαδέλφειας. Το παιδί πήγε για εξακρίβωση και βγήκε σακατεμένο και νεκρό.

24/9/03 Συνοριοφύλακες που καταδίωκαν μετανάστες που είχαν περάσει τα σύνορα στην Ιεραπηγή Καστοριάς, πυροβολούν και σκοτώνουν 18χρονο Αλβανό.

9/12/03 Νεκρός από σφαίρες ειδικών φρουρών, ο 22χρονος Ηρακλής Μαραγκάκης. επειδή το αυτοκίνητο οπού επέβαινε δεν σταμάτησε σε μπλόκο των (Τ.Α.Ε) στην περιοχή Ανωγείων Ρεθύμνου.

13/1/04 O 42χρονος Μοχάμετ Χαμούτ πεθαίνει από “παθολογικά αίτια” ενώ κρατούνταν από την Αστυνομία Ρεθύμνου, με εμφανή τα σημάδια κακοποίησης και ξυλοδαρμού σύμφωνα με την ιατροδικαστική έκθεση.

13/3/04 πέθανε στα κρατητήρια του αστυνομικού τμήματος Βύρωνα όπου εκρατείτο για να απελαθεί o τριανταεξάχρονος Πολωνός Γιαντέους Κότσεβα.

21/12/04 Σε φρικτά βασανιστήρια (ξεγύμνωμα, φάλαγγα, εικονικές εκτελέσεις και άγριο ξύλο) υπέβαλε τουλάχιστον 40 Αφγανούς μετανάστες ομάδα αστυνομικών και ειδικών φρουρών – περίπου 15 – του Αστυνομικού Τμήματος του Αγίου Παντελεήμονα.

17/11/2006 . ο κύπριος φοιτητής Αυγουστίνος Δημητρίου ξυλοκοπείται ανηλεώς από 8 αστυνομικούς με πολιτικά άνευ αιτίας. Η αστυνομία αναφέρει ότι «έπεσε και χτύπησε σε ζαρντινιέρα». Για κακή τους τύχη η κάμερα της τιβι έχει καταγράψει όλο το περιστατικό.

ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ

16/11/1980 Νεκροί οι Σταματίνα Κανελλοπούλου και Ιάκωβος Κουμής από ξυλοδαρμό των ΜΑΤ κατά την διάρκεια της πορείας του πολυτεχνείου

17/11/1985. Νεκρός από πισώπλατο πυροβολισμό ο 15χρονος Μιχάλης Καλτεζάς. Ο αστυνομικός Αθανάσιος Μελίστας αθωώθηκε για « δολοφονία μεν αλλά εν βρασμώ ψυχής δε»

Σύντροφοι σε όλη την Ευρώπη συμμετέχουν σε διαδηλώσεις. Δείχνουν έμπρακτα τη συμπαράστασή τους στον αγώνα εναντίον της κρατικής καταστολής, εναντίον των κρατικών δολοφόνων, εναντίον του κράτους και των μηχανισμών του, εναντίον όλων των αστικών μύθων.

ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ. ΕΚΕΙ ΘΑ ΔΩΘΕΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Σήμερα στις 14:00 περίπου το μεσημέρι αναρχικοί σύντροφοι προέβησαν σε πράξη αλληλεγγύης στους έλληνες εξεγερμένους, και φόρο τιμής στον αδικοχαμένο Αλέξη.

Συγκεκριμένα σήμερα 40 περίπου σύντροφοι, ανάρτησαν πανό στο γενικό προξενείο της ελλάδας (σε έναν από τους πιο κεντρικούς δρόμους, σαν την ερμού) στα τούρκικα και στα ελληνικά (“η αστυνομία δολοφονεί παντού”). Φωνάχτηκαν συνθήματα (“το κράτος σκοτώνει – η αστυνομία σκοτώνει”) και διαβάστηκε κείμενο, (το οποίο θα μεταφραστεί). Την ίδια στιγμή άλλοι σύντροφοι άδειαζαν κόκκινες μπογιές στο δρόμο και κατά την αποχώρηση πετάχτηκαν κόκκινες μπογιές στους τοίχους του προξενείου. Αποχώρησαν όλοι μαζί από στενό φωνάζοντας συνθήματα, και κινήθηκαν προς το δεύτερο προξενείο, όπου και αυτό δέχτηκε κόκκινες μπογιές. Ύστερα οι συντόφοι διαλύθηκαν.

Πολύς κόσμος που περνούσε χειροκροτούσε και έβγαζε φωτογραφίες. ύστερα από ώρα έγινε μάταια προσπάθεια να καθαριστεί το προξενείο και πολλές ώρες αργότερα η αστυνομία βρισκόταν μπροστά. το αποτέλεσμα ήταν να μην μπορεί να μείνει η επίθεση απαρατήρητη…

ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΡΟΣΟΧΗ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΜΕ ΣΤΟΛΗ

Το κράτος και οι μηχανισμοί καταστολής οπλίζουν τα χέρια δολοφόνων. Ο πραγματικός εχθρός της κοινωνίας φοράει στολή. Η οργή έχει ξεπεράσει το φόβο. Στο δρόμο πραγματώνονται τα πραγματικά δελτία ειδήσεων και γράφεται όλη η αλήθεια για την καταπίεση.  

Όσο οι τηλεκανίβαλοι και οι  αστοί ηθικολόγοι λακέδες ρίχνουν κροκοδείλια δάκρυα για το θάνατο του νεαρού και αγανακτούν για τα αποτελέσματα της οργής που οι ίδιοι θέρισαν πρέπει να ξέρουν ένα πράγμα: 

Η οργή μας δεν κλείνεται σε τηλεοπτικά παράθυρα και στημένες παρελάσεις, το αίμα κυλάει εκδίκηση ζητάει.

Στις 6 Δεκεμβρίου λίγο μετά τις 9 το βράδυ ένας ειδικός φρουρός δολοφόνησε πυροβολώντας στο στήθος ένα δεκαεξάχρονο στην περιοχή των Εξαρχείων. Ο νεκρός ονομάζεται Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος.

Το τραγικό περιστατικό σημειώθηκε στις 21.10 στη συμβολή των οδών Μεσολογγίου και Τζαβέλα, όταν εντελώς αναιτιολόγητα διερχόμενο περιπολικό σταμάτησε και ένας εκ των δύο ειδικών φρουρών άνοιξε πυρ και προκάλεσε θανατηφόρο τραύμα στον 16χρονο μαθητή.

Το πλήρωμα του περιπολικού που αποτελούνταν από δυο ειδικούς φρουρούς του Αστυνομικού Τμήματος Εξαρχείων, τον 31χρονο Βασίλη Σαραλιώτη, άγαμο και τον 37χρονο Επαμεινώνδα Κορκονέα, παντρεμένο και πατέρα τριών παιδιών–πρόκειται για αυτόν που πυροβόλησε τον 16χρονο. Και οι δυο έχουν περάσει εκπαίδευση από τις ειδικές δυνάμεις του Στρατού.

Η ιστορία επαναλαμβάνεται σχεδόν 23 χρόνια μετά τον θάνατο του 15χρονου Μιχάλη Καλτεζά.

Την ώρα που οι ειδήσεις για το Βατοπαίδι δίνουν και παίρνουν, αποδεικνύεται περίτρανα πως τα σκάνδαλα είναι μες στην ουσία του καπιταλισμού.Τα παπαδαριά δεν θέλουν να μείνουν απ’ έξω από την πίτα και οι επαγγελαματίες λαοπλάνοι έχουν το μαχαίρι και τη μοιράζουν. Τη στιγμή που ανακοινώνονται πιο σκληρά μέτρα εναντίον των αδύναμων, οι αστοί κύριοι το μόνο που έχουν να χάσουν είναι μερικοί ψήφοι… κατά τα άλλα τα κέρδη τους αυξάνονται και κάθονται ήσυχοι πάνω στις πλάτες των ηλιθίων που με τη σιωπή τους στηρίζουν το υπάρχον σύστημα κοινωνικής οργάνωσης και καταπίεσης.

Και ενώ τα μέσα μαζικής εξημέρωσης συνεχίζουν να βομβαρδίζουν την κοινή γνώμη με εικόνες σκανδάλων και διαπλοκής ταυτόχρονα αθωώνουν το σύστημα που τα γέννησε εμφανίζοντάς τα ως ατυχήματα και τυχαία γεγονότα. Παρόλα αυτά όσο η σιωπή παραμένει κανείς δεν έχει το δικίιωμα να λέει ότι τον ξεγέλασαν. Η ιστορία πλάστηκε με αίμα και όχι με τίτλους ειδήσεων.

Οι παρακάτω θέσεις είναι από βουλευτές του ΚΚΕ πάνω στο σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης. Η ομοφοβία σε αυτές τις θέσεις είναι πρόδηλη, όπως πρόδηλη ειναι και η υπερασπιση των πιο συντηρητικων θεσεων του αστικου-πατριαρχικου συστηματος.  Ενος συστηματος που διατεινεται οτι πολεμα… παρολαυτα οταν παυουν οι απολιθωμενες φλυαριες περι αντιαμερικανισμου και ιμπεριαλισμου και μπαινουν ζητηματα περα απο την οπτικη του κκε, δεν δισταζει το ιδιο, να υπερασπισει θεσεις που αναπαραγουν ακριτα το σημερινο συστημα καταπιεσης και εκμεταλευσης. Μια οπτικη που δεν  μπορει να αντιληφθει οτι οι ρολοι ειναι κοινωνικες κατασκευες και απορροια αποτελεσματων εξουσιας δεν μπορει παρα να ειναι στειρα και επικινδυνη…Ιδου και οι αποψεις των απεσταλμενων του Κομμουνιστικου Κομματος Ελλαδας:

ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ (Ειδικός Αγορητής Κ.Κ.Ε.): Είναι υπαρκτό το πρόβλημα ότι αυξάνει ο αριθμός των ζευγαριών που θέλουν να διαβιούν ελεύθερα, χωρίς να προχωρούν σε γάμο. Συμβαίνει και στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες. Το ερώτημα είναι ποια είναι η βασική αιτία που οδηγεί τα ζευγάρια αυτά στο να συμβιώνουν και να μην παντρεύονται; Είναι ίσως κάποιες αντιλήψεις ότι έχουν μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων, όταν είναι πιο χαλαροί οιδεσμοί της, να μην μπουν κάτω από τις διατάξεις αναγκαστικού δικαίου και τις ρυθμίσεις, οι οποίες είναι πιο αυστηρές και αφορούν το γάμο, διότι έτσι αποφάσισαν και επέλεξαν. Υπάρχουν, όμως, οικονομικοί και κοινωνικοί λόγοι, όπως είναι οι δυσκολίες από τις εφαρμοζόμενες επί χρόνια πολιτικές και στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες. Εδώ τώρα για να παντρευτεί ένα παιδί, για να πιάσει δουλειά, φτάνει κατά μέσο όρο στα 29-30 χρόνια ηλικίας, δηλαδή αυξάνει και το όριο ηλικίας για να φτάσουν σε γάμο τα παιδιά. Οπότε εξ ανάγκης και επειδή δεν μπορούν να μένουν συνεχώς στο σπίτι του πατέρα ή της μητέρας, αρχίζει η συμβίωση και πρέπει να ρυθμιστεί αυτή η συμβίωση. Είναι και ζήτημα αντιλήψεων, αλλά είναι και ζήτημα λόγω της σκληρής οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων και των νέων οικογενειών, γι’ αυτό και μειώνεται και ο αριθμός των παιδιών που γεννούν τα καινούργια ζευγάρια, διότι δεν μπορεί να τα βγάλουν πέρα.

Βλέπω ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κινείται στην κατεύθυνση των ίδιων ρυθμίσεων. Αν είναι ίδιες ρυθμίσεις, τότε γιατί δεν προχωράει ο άλλος στο γάμο; Όταν κάποιος συζεί για ένα χρονικό διάστημα και μετά σκέφτεται ίσως να παντρευτεί, είναι συνειδητή η απόφαση του. Δεν μπορούμε, λοιπόν, να μεταφέρουμε όλους τους κανόνες και ιδιαίτερα όλους τους κανόνες του γάμου στο σύμφωνο συμβίωσης, διότι τότε δεν πρόκειται για σύμφωνο, δεν πρόκειται για τη θέλησή τους να συμβιώσουν ή προσωρινά ή μόνιμα. Άρα, λοιπόν, δεν συμφωνούμε με αυτή τη λογική. Μπορεί να ακούγεται καλά σε αυτούς που συμβιώνουν, σε αυτούς που αισθάνονται ότι μπορεί και να χωρίσουν και να μην πάρουν τη σύνταξή του άντρα τους ή μπορεί να πάρουν λιγότερο ποσοστό από την κληρονομιά εξ αδιαθέτου κ.λπ., να αποκτήσουν πλήρως τα δικαιώματα, αυτό ακούγεται καλά, αλλά δεν συμφωνούμε ότι θα πρέπει να είναι το ίδιο πράγμα. Θα πρέπει να είναι μικρότερη η όποια προστασία και οι όποιες ρυθμίσεις αναγκαστικού δικαίου. Δεν μπορεί να υπάρχει τέτοια ευρύτητα κανόνων αναγκαστικού δικαίου όπως είναι στο γάμο. Εάν θέλουν, ας παντρευτούν. Με την ευκαιρία, θα ήθελα να επαναλάβω τις παλιότερες θέσεις μας ότι επιτέλους πρέπει να προχωρήσει η Ελλάδα στην κατοχύρωση σαν νόμιμου γάμου απέναντι στην Πολιτεία -όχι απέναντι στην ηθική ή στη θρησκεία- να είναι μόνον ο πολιτικός γάμος. Όποιος θέλει να κάνει και θρησκευτικό. Το ίδιο θα πρέπει να γίνεται και με την ονοματοδοσία των παιδιών, το ίδιο να γίνεται και με την κηδεία. Αυτά θα πρέπει να είναι απέναντι στην πολιτεία, διότι έχουν πολιτικό χαρακτήρα. Σχετικά με το εάν συμφωνούμε να ενταχθούν οι ομοφυλόφιλοι στις ρυθμίσεις αυτές.Εμείς είμαστε ενάντια στο γάμο των ομοφυλόφιλων. Δεν έχουμε καμία προκατάληψη ή ρατσιστική διάθεση. Ίσα-ίσα, υπάρχουν πρακτικές και συμπεριφορές, οι οποίες θα έπρεπε να βρεθεί τρόπος να μην αντιμετωπίζονται στην κοινωνία ή στην εργασία σαν άτομα δεύτερης κατηγορίας αυτοί που έχουν άλλη σεξουαλική προτίμηση. Άλλο αυτό και άλλο να εφαρμοστούν ίδια μέτρα και ίδιες ρυθμίσεις με γάμο με το ελεύθερο σύμφωνο συμβίωσης. Είμαστε αντίθετοι για τον εξής λόγο: Διότι είτε πρόκειται για γάμο είτε για ελεύθερη συμβίωση. Ο θεσμός του γάμου προέκυψε από την ανάγκη της προστασίας των παιδιών και της γυναίκας και της εξασφάλισης της αναπαραγωγής και της διαιώνισης του είδους. Αυτή είναι η βασική λογική. Με αυτή την έννοια, λοιπόν, ξεκινώντας και από πού ξεκινά ιστορικά η λειτουργία του γάμου, δεν συμφωνούμε ότι πρέπει να κάνουμε δεκτή την άποψη να προχωρήσει και η Ελλάδα στην κατεύθυνση που είπα πριν. Αυτές είναι οι γενικές μας θέσεις  επί του νομοσχεδίου και όταν θα έρθουμε στα άρθρα, θα μιλήσουμε συγκεκριμένα. Θα ψηφίσουμε «παρών».

ΚΩΣΤΑΣ ΑΛΥΣΑΝΔΡΑΚΗΣ: Δεν έχω τίποτα να προσθέσω σε αυτά που είπε ο Εισηγητής μας. Ακούγοντας, όμως, τη συζήτηση, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ορισμένες σκέψεις περί δικαιωμάτων. Έχει γίνει μόδα τα τελευταία χρόνια να μιλάμε για τον γάμο των ομοφύλων ζευγαριώνκαι να το προβάλλουμε ως δικαίωμα. Βεβαίως, εδώ επιτρέψτε μου να εντοπίσω σε αυτούς που το προβάλλουν ένα κενό: Γιατί να μιλάμε μόνο για ζευγάρια και όχι για τρίο, κουαρτέτο, κουιντέτο, σεξτέτο, οκτέτο κ.λπ.; Βεβαίως, όπως είπε και ο κ. Σκυλλάκος, άλλο πράγμα είναι οι διακρίσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού, τις οποίες καταδικάζουμε απροκάλυπτα. Υπάρχουν και άλλες μόδες. Υπάρχει η μόδα να μιλάμε για τα δικαιώματα των ζώων, για δικαιώματα μειονοτήτων, τα οποία, όμως, τα θυμόμαστε όταν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε τις μειονότητες, για να δικαιολογήσουμε στρατιωτικές επεμβάσεις, π.χ. στα Βαλκάνια. Πιστεύω ότι αυτές οι μόδς δεν είναι καθόλου τυχαίες. Έχουν ως στόχο να παραμερίσουν πραγματικά δικαιώματα, όπως π.χ. το δικαίωμα της εργασίας, που καταπατιέται βάρβαρα, το δικαίωμα στην παιδεία, στην υγεία, στην πρόνοια, το δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση, ακόμα και το δικαίωμα της διαμαρτυρίας. Μιλώντας για το δικαίωμα της διαμαρτυρίας, δεν μπορώ να μην καταδικάσω τη σημερινή επέμβαση των ΜΑΤ, που επιτέθηκαν σε κατοίκους του χωριού Ελληνικό του νομού Ιωαννίνων, επειδή οι κάτοικοι αντιδρούσαν στη χωροθέτηση Χώρου Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων.
Βεβαίως, οι δυνάμεις της τάξεως αφού μας περιέλουσαν με δακρυγόνα επικράτησαν και πέτυχαν το σκοπό τους που ήταν να εγκατασταθεί στο χώρο ο εργολάβος ώστε να αρχίσει να αμείβεται για τις υπηρεσίες του. Μου έκανε εντύπωση κύριε Υπουργέ, και η στάση του Εισαγγελέα ο οποίος υποτίθεται σε τέτοιες περιπτώσεις είναι παρών για να κάνει μια εκτίμηση της κατάστασης. Ο συγκεκριμένος Εισαγγελέας κρυβόταν πίσω από τους επικεφαλής της Αστυνομίας όταν γινόντουσαν οι διαπραγματεύσεις και πεισματικά αρνιόταν να ακούσει τα επιχειρήματα των κατοίκων, όπου είχαν βάσιμα επιχειρήματα. Ανάμεσα σ’ αυτά ότι υπάρχουν δικαστικές υποθέσεις σε εκκρεμότητα που θα μπορούσαν να ανατρέψουν την κατάσταση του ΧΥΤΑ.

Προφανως το ζητημα δεν ειναι ο γαμος. Αυτο που πρεπει να εξεταστει ειναι ο ρατσισμος που χτιζεται πανω στην εννοια του φυλου και πως ο πρωτος αναπαραγεται. Οσο καννιβαλος και πατριαρχικος ειναι ο καπιταλισμος τοσο καννιβαλος και πατριαρχικος μπορει να γινει ο σοσιαλισμος που καποιοι ονειρευονται… Παραυτα υπαρχει αρκετο σκοινι για ολους….