Οι οικογένειες συνωστίζονται και γιορτάζουν την ανάσταση. Η αγάπη είναι η κεντρική έννοια των ήμερων και όλοι είναι ευτυχισμένοι αφού έχουν εκπληρώσει κάποιο καταναλωτικό απωθημένο. Πραγματικά τέτοιες ήμερες δε ξέρεις από πού να αρχίσεις. Από την ιδία την θρησκεία η οποία διακηρύσσει την αγάπη αλλά ιστορικά ευθύνεται για τις μεγαλύτερες κτηνωδίες στον πλανήτη, από την αηδία στο οικογενειακό τραπέζι, από την διαφημιστική προπαγάνδα η οποία σε προτρέπει να γίνεις άβουλο ον…
Ένα μικρό ζήτημα είναι πως αυτά τα υπολείμματα μεταφυσικής λειτουργούν ως βαλβίδες αποσυμπίεσης. Καθώς η καθημερινότητα γίνεται πιο ασφυκτική πρέπει μέσα στον καπιταλιστικό χωροχρόνο πρέπει να υπάρχει μια νησίδα διαφυγής από την πρώτη. Αυτές οι νησίδες οι οποίες χρειάζονται τη μεταφυσική για να σταθούν δημιουργούν την ψευδαίσθηση διαφυγής από την ρουτίνα. Στην πραγματικότητα όμως , είναι ένας κύκλος πολύ καλά υπολογισμένος. Από οικονομικής απόψεως οι έμποροι κάνουν πάρτι τέτοιες περιόδους και κοινωνικά είναι ένας άλλος κρίκος στο πλέγμα τύφλωσης. Το ζήτημα παραμένει πως γίνεται τέτοιες περιόδους να πέφτει κοινωνική λήθη.
Μπορεί η θρησκεία να είναι το όπιο του λαού αλλά όταν αναμιγνύεται και με αλλά χαρακτηριστικά παίρνει την μορφή πρέζας! Σε συνδυασμό με τα σκουπίδια του θεάματος και της μικροαστικής τάσης για παραίτηση συντίθεται η εικόνα των γιορτών.
Αν κάποιος κοίταζε για ένα λεπτό κριτικά το κάθε στοιχειό θα αρκούσε να καταλάβει ότι η όλη η ζωή του έγκειται σε ένα ψέμα.
Ο χριστιανισμός είναι η πιο υποκριτική θρησκεία που έχει περάσει ιστορικά. Ο ιδρυτής της μιλούσε για τους φτωχούς και την λύτρωση τους σε ένα μακρύνo επέκεινα και οι ιερείς του είναι βουτηγμένοι στο αίμα και τα πλούτη. Η μιζέρια αυτής της θρησκείας κατασκευάζει αδύναμους ανθρώπους οι όποιοι το μόνο που κάνουν είναι να μοιρολογούν.
Ο χρόνος που έχει κλαπεί κατά την βάρβαρη διαδικασία της εργασίας, με τη βοήθεια του χριστού, μετατρέπεται σε ένα σωρό από άχρηστα εμπορεύματα. Με πρώτα και καλύτερα θύματα τα παιδιά τα οποία περιμένουν ιερές λαμπάδες με δώρο αφού πρώτα έχουν βομβαρδιστεί με χιλιάδες διαφημίσεις.
Ο κόσμος έτσι είναι…ο Θεός δεν πέθανε… έγινε μάνατζερ… και ο Χριστός τηλεπαρουσιαστής που λύνει τα προβλήματα απεγνωσμένων νοικοκοιραίων…