Μηνύσεις κατά της ΕΛ.ΑΣ. για την υπερβολική χρήση χημικών και δακρυγόνων αερίων στην περιοχή τους, σκοπεύουν να καταθέσουν τα μέλη της Επιτροπής Πρωτοβουλίας Κατοίκων Εξαρχείων. H κ. Χρυσοχόου, μέλος της Επιτροπής και κάτοικος Εξαρχείων, μίλησε στο tvxs για την απόφαση αυτή αλλά και την πραγματική κατάσταση που επικρατεί στο φερόμενο ως «άβατο» των Εξαρχείων.
Η κάτοικος Εξαρχείων και μέλος της Επιτροπής Πρωτοβουλίας Κατοίκων, κ. Ξένια Χρυσοχόου, μας εξηγεί για την κατάσταση που επικρατεί στην ιστορική αυτή γειτονιά του κέντρου της Αθήνας για το μύθο περί «άβατου», για την μόνιμη και ισχυρή αστυνομική παρουσία που δεσπόζει νυχθημερόν εκεί, τα προβλήματα που αυτή η πρακτική δημιουργεί στις ζωές των κατοίκων αλλά και στις τοπικές επιχειρήσεις, χωρίς ωστόσο να «αγγίζει» τους εμπόρους ναρκωτικών που αποτελούν την πραγματική εγκληματικότητα στην περιοχή.
«Είναι μια ζωντανή γειτονιά η γειτονιά μας. Κατηγορείται αδίκως ως άβατο και έχει καταντήσει να φοβάται πολύς κόσμος να έρθει, μάλιστα μας θεωρούν περίεργους που κατοικούμε εδώ. Ένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι και το θέμα της ισχυρής παρουσίας της αστυνομίας και η συνεχής ρίψη χημικών στη γειτονιά. Αυτό δεν είναι βέβαια κάτι καινούριο, τα τελευταία χρόνια όμως έχει ενταθεί το πρόβλημα. Με την προηγούμενη κυβέρνηση ήταν πιο έντονη η ρίψη χημικών, με την σημερινή κυβέρνηση είναι πιο έντονη η παρουσία της αστυνομίας. Εντούτοις, δεν λύνεται κανένα από τα προβλήματα των κατοίκων.
Μιλάμε για τα δακρυγόνα λες και μιλάμε για τις παπαρούνες. Λέω τις προάλλες σε ένα τρίχρονο παιδί γνωστού μου ‘γιατί είναι τα μάτια σου έτσι σήμερα’ και μου λέει ‘είχε λίγο δακρυγόνο’. Έχει φτάσει ο κόμπος στο χτένι, εμείς θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε κάθε νόμιμο μέσο που έχουμε για να προστατεύσουμε τα πολιτικά μας δικαιώματα. Είμαστε αποφασισμένοι, έχουμε δώσει εντολή σε δικηγόρο να στοιχειοθετήσει τις μηνύσεις εκ μέρους συγκεκριμένων κατοίκων, τους οποίους στηρίζει οικονομικά και ηθικά η συλλογικότητα.
Υφιστάμεθα τις ρίψεις χημικών και τις συμπλοκές, διότι η αστυνομία, με την παρουσία της και με τον τρόπο που φέρεται – βρίζει, χυδαιολογεί, ουρούν στους δρόμους, έχει ξεπεράσει κάθε όριο αξιοπρέπειας- δημιουργεί ένα συγκρουσιακό κλίμα στη γειτονιά. Δημιουργούν τις συνθήκες εκείνες που προκαλούν την ένταση. Επιπλέον, είναι και επικίνδυνο. Δηλαδή, βγαίνει από το σπίτι σου και βλέπεις προτεταμένα όπλα, ενός να του ξεφύγει, μπορεί να μας ‘θερίσει’. Στέκονται στα πεζοδρόμια, δεν αφήνουν τον κόσμο να περάσει, δεν μπορούν να περάσουν τα καρότσια – δεν μετακινούνται για να περάσουν τα καρότσια. Το γεγονός ότι δολοφονήθηκε ένα παιδί στη γειτονιά μας, μας εξόργισε αλλά δεν μας εξέπληξε. Εμείς το λέγαμε ότι αυτό το πράγμα κάποια στιγμή θα συμβεί.
Στη γωνία Χαριλάου Τρικούπη και Διδότου, συνεχώς γινόταν συμπλοκές. Από τη στιγμή που η διμοιρία έφυγε, αφού μετακινήθηκαν τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ, έχουν πάψει αυτές οι συμπλοκές. Δεν μπορούμε να ζούμε σαν να είμαστε σε κατεχόμενα. Από τη στιγμή που περνάς την Ακαδημίας & Χαρ. Τρικούπη, τα Εξάρχεια γύρω-γύρω βρίσκονται σε κλοιό. Μετά την πορεία του Πολυτεχνείου, για παράδειγμα, για να γυρίσω στο σπίτι μου από την πορεία, έπρεπε να πάω μέσω Γ’ Σεπτεμβρίου και αλλού, επειδή ήταν κλειστή όλη η περιοχή. Εμείς σαν κάτοικοι αναρωτιόμαστε για ποιο λόγο στοχοποιείται έτσι η γειτονιά μας και γιατί υποβαθμίζεται με αυτόν τον τρόπο. Υπάρχουν επαγγελματίες που δεν μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους.
Τα κανάλια μας λένε ότι δεν έρχονται να πάρουν συνέντευξη στα Εξάρχεια και ότι φοβούνται να μπούνε. Προχθές, συνάδελφος πανεπιστημιακός η οποία ήθελε να κάνει μια εκπομπή για την αρχιτεκτονική στην περιοχή των Εξαρχείων, δεν έβρισκε κάμεραμαν που να θέλει να έρθει να περπατήσει τη γειτονιά με την κάμερα και τελικά η εκπομπή ακυρώθηκε.
Και σας λέω, έχουμε μια γειτονιά με χαμηλά επίπεδα εγκληματικότητα και ως προς αυτήν δεν κάνουν τίποτα. Δηλαδή, είναι τα Εξάρχεια άβατο για την αστυνομία και δεν είναι για τους πρεζέμπορους; Αυτό το παιχνίδι γίνεται μπροστά στα μάτια μας καθημερινά. Περάστε ένα βράδυ, στις 20.00 η ώρα, μπροστά από το Πολυτεχνείο να δείτε τι γίνεται. Εμείς οι κάτοικοι, γνωρίζουμε ποιοι είναι και πως γίνεται. Στην οδό Μπουμπουλίνας, δίπλα στο υπουργείο Πολιτισμού, απέναντι απ’ την Τοσίτσα όπου γίνεται όλο αυτό το πράγμα, βρίσκεται σταθμευμένη μια διμοιρία και χαζεύει. Τι χαζεύει;! Επιτρέπεται σε μια χώρα που θεωρεί ότι ο πολιτισμός είναι κάτι που οφείλει να εξάγει, να φυλάνε το υπουργείο Πολιτισμού;
Οι χρήστες είναι άνθρωποι οι οποίοι είναι δυστυχείς, εμείς δεν υποστηρίζουμε ότι πρέπει να μαζέψει μια ‘σκούπα’, ούτε είπαμε ποτέ ότι δεν θέλουμε να υπάρχουν στη γειτονιά μας κέντρα απεξάρτησης. Εμείς νιώθουμε αλληλέγγυοι με τους ανθρώπους που βρίσκονται σε δυσκολία. Αλλά από την άλλη, δεν μπορεί να θεωρείται έγκλημα το να βρίσκεσαι σε δημόσιο χώρο και να μην είναι έγκλημα η διακίνηση, με τόση ασυδοσία και ευκολία, των ναρκωτικών.
Πρέπει να καταλάβει ο υπόλοιπος κόσμος στην Αθήνα, και την Ελλάδα γενικότερα, ότι εδώ δεν υπάρχει μια κατάσταση θερμοκηπίου, όπου δεν μπορεί να μπει κανείς μέσα. Εδώ είναι μια ιστορική γειτονιά της Αθήνας με έντονη πολιτιστική και πολιτική δράση, η οποία είναι αυτή που στοχοποιείται με αυτή την κατάσταση και την υποβάθμιση. Εδώ βάναυσα καταπατούνται δικαιώματα. Δεν μπορεί η αστυνομία να σε προσάγει στο τμήμα επειδή δεν έχεις πάνω σου την αστυνομική ταυτότητα. Δεν μπορεί να δημιουργείται τρομοκρατία στη γειτονιά: να πίνει ο άλλος το ποτό του και να φοβάται ότι θα τον πάνε στο τμήμα».
Η Επιτροπή Πρωτοβουλίας Κατοίκων Εξαρχείων είναι μια επιτροπή από ενεργούς πολίτες που κατοικούν στην περιοχή και που δραστηριοποιούνται για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής αλλά και τη διασφάλιση των δικαιωμάτων τα τελευταία χρόνια. Στο παρελθόν η Επιτροπή έδωσε αγώνα για την απομάκρυνση των παράνομων κεραιών κινητής τηλεφωνίας από την πυκνοκατοικημένη περιοχή, για την αξιοποίηση και αναβάθμιση των ελεύθερων χώρων, την ανακύκλωση κ.α.
«Περπατάμε και μας αγγίζουν οι κάννες των πυροβόλων»
Στη συνέντευξη Τύπου παραχώρησε χθες η Επιτροπή Πρωτοβουλίας Κατοίκων Εξαρχείων στην ΟΤΟΕ, έγινε λόγος για συνεχείς προκλήσεις των αστυνομικών δυνάμεων και αναίτιες προσαγωγές στην ιδιαίτερα αστυνομοκρατούμενη περιοχή αυτή του κέντρου της Αθήνας.
Η κ.Ανίτα Δεκαβάλλα, η οποία διατηρεί το Θέατρο Εξαρχείων εδώ και 20 χρόνια, υπογράμμισε ότι «φέτος ήταν η χειρότερη χρονιά σε εισπράξεις. Καταδικάζουν μια σφύζουσα γειτονιά σε μαρασμό. Οι περισσότεροι επαγγελματίες βρισκόμαστε στο παρά πέντε για να βάλουμε λουκέτο. Έναν ολόκληρο χρόνο επιβιώνουμε με αντιισταμινικά φάρμακα λόγω των χημικών που αναπνέουμε».
«Σκηνοθέτησαν ένα βίαιο περιβάλλον. Περπατάμε στο πεζοδρόμιο και μας αγγίζουν οι κάννες των πυροβόλων. Από τη στιγμή που εγκαταστάθηκαν στη γειτονιά μας αστυνομικές δυνάμεις, πολλαπλασιάστηκαν τα βίαια περιστατικά», είπε η κ.Μαρία Κωστοπούλου, αναφέροντας «τις αρχές Σεπτεμβρίου που καθίσαμε στη βεράντα με φίλους. Ξαφνικά ακούστηκαν φωνές και δεκάδες κρότοι. Το σπίτι μας γέμισε καπνό. Τρέχαμε να φύγουμε, προσπαθώντας ν’ αναπνεύσουμε καλυμμένοι με μαντίλια στο πρόσωπο».
Η Επιτροπή απηύθυνε κάλεσμα προς τους κατοίκους αλλά και τους φίλους των Εξαρχείων για συγκέντρωση διαμαρτυρίας το Σάββατο, ώρα 17.00, στο σημείο όπου δολοφονήθηκε πέρσι ο μαθητής Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος, στη συμβολή των οδών Μεσολογγίου και Τζαβέλα.
http://exarchia.pblogs.gr/2009/11/ohi-allh-hhmeiotherapeia.html
http://www.tvxs.gr/
Τη δολοφονία ακολούθησε μια γενικευμένη κοινωνική εξέγερση που έστειλε πολλαπλά πολιτικά μηνύματα προς όλες τις κατευθύνσεις.
Ομάδες αντιεξουσιαστών από την Ισπανία, την Ιταλία και τη Γερμανία ετοιμάζονται να έρθουν στην Αθήνα εν όψει της 6ης Δεκεμβρίου- της επετείου του φόνου του Αλέξη Γρηγορόπουλου από τον ειδικό φρουρό Επ. Κορκονέα.
Οι πρυτάνεις των άλλων ιδρυμάτων με εξαίρεση έναν (ίσως δύο…) πήραν ξεκάθαρη στάση υπέρ της κατοχυρωμένης (και νομικά) ελευθερίας του λόγου και της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών, πράγμα που υποτίθεται, προασπίζεται τόσο η δημοκρατία, όσο και το πανεπιστημιακό άσυλο.