Τις πρώτες πρωϊνές ώρες της 1ης Ιανουαρίου, ο αστυνομικός Johannes Mehserle πυροβόλησε και σκότωσε τον 22χρόνο Oscar Grant, στην πλατφόρμα του σιδηροδρομικού σταθμού Frutivale στο Oakland. Οι αυτόπτεις μάρτυρες αναφέρουν οτί  ο Grant ήταν ξαπλωμένος με τα χέρια στο στομάχι σε μία μη-επιθετική στάση, τη στιγμή που δέχτηκε τον πυροβολισμό. Η αστυνομία επιβεβαίωσε οτί ο Grant ήταν άοπλος και αντέτεινε οτί ο πυροβολισμός ήταν ατύχημα. Ο Grant ζούσε στο Hayward και αφήνει πίσω του μια 4χρόνη κορούλα.

{youtubejw width=”450″ height=”360″}KlfNNiwoa_E{/youtubejw}
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ  ΣΗΜΑΙΝΕΙ  ΕΠΙΘΕΣΗ !

Εξεγερμένοι  ξεσπούν μετά απο  πορεία διαμαρτυρίας για τη δολοφονία του Oscar Grant από την αστυνομία.

Μέχρι στιγμής πολλά αμάξια έχουν παραδοθεί στις φλόγες, πολλά παράθυρα σπασμένα και αστυνομικοί και φωτογράφοι τραυματίστηκαν κατά τη διάρκεια συγκρούσεων.Ομάδες  νεολαίων έχουν χυθεί στην πόλη και αφήνουν  τίποτα άλλο από καταστροφή στο πέρασμα τους. 

Αυτό μπορεί να επεκταθεί και στην πόλη σας εάν δράσετε. Να θυμάστε να κάνετε πράξη την πρόταση  οτι η αλληλεγγύη επιτίθεται, εάν πετύχετε τέτοιες δράσεις για τη δολοφονία του Αλέξη στον ελλαδικό χώρο, τότε μπορείτε να επιτεθείτε ακόμα πιο  πολύ για τον Oscar Grant στο Oakland.

ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ! 

Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΘΥΕΛΛΑ ΜΑΣ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ !

Μία  ευχάριστη απειλή  από διαρκείς, ωστόσο πολύ λίγο γνωστοποιημένες επιθέσεις, λαμβάνει χώρα ενάντια στους υπεύθυνους για τις πειθήνιες και καταπιεστικές ζωές μας. Οι επακόλουθες δράσεις μοιάζουν μεμονωμένα περιστατικά, αλλά στη συνολική τους ματιά, παρουσιάζουν συνοχή μέσα σε μία τεκταινόμενη αντίσταση-αντεπίθεση. Δεν είναι αναγκαίο οτί υποστηρίζουμε την εγκληματικότητα (π.χ.ο βιασμός,δολοφονία,παιδική κακοποίηση,είναι τα περισσότερο αχαρακτήριστα και αχρεία.), αλλά υποστηρίζουμε  τις διαδηλώσεις ενάντια στη “λογική” του Νόμου του Κράτους αλλά και της Οικονομικής Κρίσης και της κυριαρχίας τους στην καθημερινή μας ζωή. Κάποιες πράξεις είναι με πρόθεση, άλλες με περισσότερο φαντασία από άλλες, άλλες πιο συλλογικές από άλλες, αλλά όλες αξίζουν δημοσιοποίησης, υπεράσπισης, και διάδοσης.Πόλεμος της Μιζέριας.

Social Rupture

ΤΕΤΑΡΤΗ 14/1 – ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ

10.00 Συγκέντρωση στην κατειλημμένη ΕΣΗΕΑ και αναχώρηση ομάδας δράσης για διαμαρτυρία και μοίρασμα κειμένου στην εκδοτική επιχείρηση “Περιοδικός Τύπος” (Συγγρού 224 – στάση Κυανούς Σταυρός)

21.00 Ανοιχτή Γενική Συνέλευση Κατάληψης ΕΣΗΕΑ με θέμα την αντιπληροφόρηση και την οργάνωση της αντι-κάλυψης της πανεκπαιδευτικής πορείας της Πέμπτης.
Επίσης, θα συζητηθεί -σε συνέχεια της συζήτησης της Δευτέρας 12/1 “Εικόνα και Ηχος: Πέρα από το θέαμα”, η δυνατότητα δημιουργίας και διαχείρισης οπτικοακουστικού υλικού ως ένα ακόμη εργαλείο στο οπλοστάσιό μας.

Αναγνωρίζοντας τις αντιφάσεις που αναδύονται, λόγω του καταιγισμού οπτικής πληροφορίας και της επιβολής μιας κυρίαρχης θεαματικής γλώσσας από τα καθεστωτικά μέσα, προτείνονται προς συζήτηση οι εξής άξονες:

* Δημιουργία και διαχείριση αρχείου οπτικοακουστικού υλικού προσβάσιμο σε όλους για κινηματική χρήση (COPYLEFT, CREATIVE COMMONS)

* Οργάνωση μαθημάτων αυτομόρφωσης, με σκοπό τη διάχυση γνώσεων και εμπειριών.

* Παρουσίαση υλικού (φωτογραφιών, video κλπ.), με σκοπό την κατάδειξη της κυρίαρχης ιδεολογίας και την αναζήτηση νέου κώδικα “γραφής”.

* Δημιουργία WEB TV και RADIO, με σκοπό τη διάδοση του υλικού, αφού προηγηθεί της δημοσίευσής του ανοιχτή προβολή και συζήτηση στο κινηματοθέατρο Ιριδα.

* Παράμετροι καταγραφής οποιασδήποτε συλλογικής δράσης/εκδήλωσης για την προάσπιση του χαρακτήρα της.

Δεν προσπαθούμε να αντικαταστήσουμε τη συλλογική μνήμη, ούτε να καλύψουμε αποστασιοποιημένοι τα γεγονότα, αλλά να επικοινωνήσουμε τα συλλογικά μας βιώματα και όχι να καταναλώσουμε άλλη μια πληροφορία.

Κάποιες προτάσεις για μια ανοιχτή συζήτηση… 

http://katalipsiesiea.blogspot.com/

 {youtubejw width=”500″}X0T3jMRNwV8{/youtubejw} 

Μερικά Blogs χρηστών μέσα από τη Γάζα

http://gazatoday.blogspot.com/ 

http://ingaza.wordpress.com/

http://talestotell.wordpress.com/

http://picasaweb.google.com/sameh.habeeb

Οι ισραιλινοί προσπαθούν με κάθε τρόπο να ελέγχουν τις πληροφορίες που βγαίνουν μέσα από τη Γάζα. Η ενημέρωση γίνεται ολοένα και πιο περιορισμένη. Ας προσπαθήσουμε όλοι να διαχέουμαι πληροφορίες που δε διαμεσολαβούνται από κανένα καθεστωτικό μέσο. Ο πόλεμος της εικόνας τις ημέρες μας έχει πάρει ανεξέλγκτες διαστάσεις. Πάντού στον κόσμο επιβάλλεται η σιωπή και ο έλεγχος.

Ελάχιστοι είναι αυτοί που τολμούν να έρθουν αντιμέτωποι με τα κάθε είδους συμφέροντα. Έιμαστε μέρος αυτής της προσπάθειας. Προωθούμε την αδιαμεσολάβητη ενημέρωση και προσπαθούμε να σπάσουμε την εξάρτηση.

Πριν λίγο καιρό, στις μέρες αγάπης της χριστιανοσύνης, ένα ακόμη γεγονός ήρθε να ταράξει τα νηφάλια νερά των Xριστουγέννων. Μπράβοι εκτέλεσαν την παραγγελία των εργολάβων της ΟΙΚΟΜΕΤ, επιτιθέμενοι με βιτριόλι στη γνωστή συνδικαλίστρια γραμματέα του συλλόγου καθαριστριών Aττικής κ. Κούνεβα. Το αποτέλεσμα; H κ. Κούνεβα νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση έχοντας χάσει το ένα της μάτι και με βλάβες σε εσωτερικά όργανα λόγω της κατάποσης του οξέως.

Η μαφιόζικη αυτή επίθεση δεν ήρθε έτσι ξαφνικά, ούτε ήταν αποτέλεσμα άλλων προσωπικών αιτιών όπως ακούστηκε μέσω κάποιων άθλιων ψιθύρων. Είχε προηγηθεί η εκδικητική απόλυση της μητέρας της (καθαρίστρια και η ίδια) και η δυσμενής της μετάθεση. Ακολούθησαν απειλές εναντίoν της, απειλές αν δεν σταματούσε τις ενοχλητικές της, για την εργοδοσία, δραστηριότητες, αλλά η ίδια δεν έκανε την επιλογή που θέλανε και το πλήρωσε ακριβά.

Το κουβάρι της ιστορίας ακόμη ξετυλίγεται, δεν πρόκειται να τελειώσει τίποτα έτσι απλά και σύντομα. Γιατί όμως παλεύει η κ. Κούνεβα και οι άλλες γυναίκες καθαρίστριες; Τί είναι αυτό που τις κρατά όρθιες με αξιοπρέπεια που δε λένε να χάσουν; Έχει αναρωτηθεί κανείς μας τί σημαίνει να δουλεύεις σε συνεργείο καθαρισμού; Ας ρίξουμε μια ματιά:

* αναγκάζεσαι να υπογράφεις πως δουλεύεις 4μιση ώρες αντί για 6 ώστε να μη σου πληρώνουν βαρέα και ανθυγιεινά.
* οι υπερωρίες πάνε σύννεφο σε αντίθεση με τις πληρωμές σου.
* η υπογραφή της σύμβασης εργασίας σου συνοδεύεται από χαρτί εθελουσίας εξόδου (αν δε θες υπάρχουν και άλλες στην ουρά).
* οι νόμιμες άδειες συχνά πυκνά δε συνοδεύονται από την αντίστοιχη πληρωμή.
* σήμερα έχεις αυτόν αφεντικό, αύριο κάποιον άλλον και δε σου πέφτει λόγος. Είσαι ενοικιαζόμενη εργάτρια και δουλειά σου είναι να δουλεύεις και μόνο, όχι να ρωτάς.
* υπό την απειλή της απόλυσης αναγκάζεσαι να υπογράψεις πως πήρες το δώρο που δεν είδες ποτέ.
* τα αφεντικά σου δηλώνουν πλασματικές ώρες εργασίας ώστε να τσεπώνουν τα λεφτά του κοσμάκη από τις συμβάσεις με δημόσιους φορείς.
* όταν φτάσεις στο αμήν και ρωτήσεις σχετικά με το υπογεγραμμένο εργασιακό καθεστώς από τους εργολάβους, μαθαίνεις πως πρόκειται για… προσωπικά δεδομένα(!!!) οπότε δεν μπορείς να δεις οτιδήποτε σχετικά με αυτό.
* η πλειοψηφία των εργαζομένων είναι ηθελημένα μετανάστες με πράσινη κάρτα ώστε υπό την απειλή της απέλασης να φοβούνται να αντιδράσουν.
* οι βασικοί κανόνες υγιεινής και πρόληψης δεν τηρούνται με αποτέλεσμα κρούσματα καρκίνου και αναπνευστικών προβλημάτων από τα χημικά και πληθώρα “ατυχημάτων” κατά τη διάρκεια της εργασίας.

Ο αστικός πολιτισμός σε όλο του το μεγαλείο, ο εργασιακός μεσαίωνας σε πλήρη εφαρμογή. Δίπλα μας, κάθε μέρα που παίρνουμε τον ηλεκτρικό, που πετάμε τα σκουπίδια μας στις σχολές και στις δημόσιες υπηρεσίες. Δίπλα μας εξελισσόταν ένα δράμα για εκατοντάδες γυναίκες τόσο καιρό, αλλά χρειάστηκε ένα τόσο τραγικό περιστατικό για να στρέψουμε τα μάτια μας προς τα εκεί και να οργιστούμε για το αυτονόητο.

Έχετε το νου σας κ. Οικονομάκη και λοιποί σωματέμποροι των συνεργείων καθαριότητας… η υπομονή εξαντλήθηκε!

Το Ισραήλ συνέχισε σήμερα τις αεροπορικές επιδρομές στη Γάζα, οι οποίες έχουν προκαλέσει ως τώρα σχεδόν 300 νεκρούς, και έδωσε το πράσινο φως για την επιστράτευση χιλιάδων εφέδρων ενόψει μιας ενδεχόμενης χερσαίας επιχείρησης.

Η ισραηλινή επιχείρηση, η σφοδρότητα της οποίας είναι πρωτοφανής από το 1967 που το Ισραήλ κατέλαβε τα παλαιστινιακά εδάφη, έχει στόχο σύμφωνα με το εβραϊκό κράτος να βάλει τέλος στα πυρά ρουκετών εναντίον του νότιου τμήματος της χώρας από τη Λωρίδα της Γάζας, που ελέγχεται από το ισλαμιστικό κίνημα Χαμάς.

Οι επιδρομές, που ξεκίνησαν το Σάββατο, στοίχισαν τη ζωή σε 296 ανθρώπους, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν αστυνομικοί της Χαμάς. Περισσότεροι από 600 είναι οι τραυματίες, σύμφωνα με ένα νέο απολογισμό των παλαιστινιακών υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης.

Η αμερικανική κυβέρνηση πήρε καθαρά θέση υπέρ (τι άλλο θα περίμενε κανένας άλλωστε) των επιθέσεων. Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις παίζοντας το ρόλο του πιλάτου κρατούν αποστάσεις και από τις δύο πλευρές.

Η βαρβαρότητα και το μίσος σε όλο του το μεγαλείο. Ο καθένας από τους ισχυρούς δέχεται τις μαζικές δολοφονίες ξέροντας ότι κάποια στιγμή θα το κάνει και αυτός. Σιωπηλή συμφωνία σε ένα έγκλημα που συνεχίζεται χρόνια τώρα.

Όλα αυτά γίνονται και στη χώρα μας προσπαθούν ακόμα να εξοστρακίσουν τη σκέψη στον καταναλωτισμό και το «πνεύμα των χριστουγέννων». Ακόμη προσπαθούν να εξηγήσουν και να ψελλίσουν τη λέξη εξέγερση. Προσπαθούν να ερμηνεύσουν την αντίδραση. Μια απλή μάτια στο τι γίνεται γύρω μας μπορεί να δώσει στον καθένα τις απαντήσεις που χρειάζεται.

Οι φυσικές, οι ψυχολογικές και οι πνευματικές δολοφονίες εξακολουθούν καθημερινά. Το κράτος όπου και αν αυτό βρίσκεται χρησιμοποιεί τους ίδιους μηχανισμούς καταστολής και επιβολής. Τα συμφέροντα είναι παντού τα ίδια. Η αυτοδιάθεση και το δικαίωμα στην ελευθερία εξακολουθούν να προβάλλονται από τα μέσα σαν τρομοκρατικές ενέργειες.

Τη Δευτέρα 22 / 12 / 08 η συνέλευση δρόμου από το Περιστέρι, μια ομάδα ανθρώπων που όλες τις προηγούμενες μέρες της εξέγερσης βρεθήκαμε στα οδοφράγματα της οργής, στις εστίες αντίστασης και αντιπληροφόρησης των καταλήψεων, στη δίνη μιας πρωτόφαντης για τους περισσότερους, κοινωνικής πραγματικότητας, καταλάβαμε το Δημαρχείο Περιστερίου.

Συμβολικά, αλλά και ουσιαστικά απελευθερώσαμε έναν νεκρό χώρο της εξουσίας. Το κέντρο λήψης αποφάσεων των τοπικών αρχόντων που μιλάνε και αποφασίζουν για μας χωρίς εμάς.

Αυτές τις μέρες μιλήσαμε στις συνελεύσεις, μέσα στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου καταλύοντας τη Δημοκρατία τους. Χωρίς προέδρους, γραμματείς και φαρισαίους. Ίσοι προς Ίσους μιλήσαμε για όλα αυτά που μας αφορούν χωρίς τη διαμεσολάβηση καμίας εξουσίας, κανενός αντιπρόσωπου. Μια αμεσο-δημοκρατική διαδικασία που εμπεριέχει και χωρά τον καθένα που συμμετέχει σʼ αυτή, που του δίνει χώρο έκφρασης όχι για την ατομική του εξύψωση αλλά για την προώθηση της σύνθεσης της συλλογικής μας πορείας.

Σκοπός μαςήταν η δημιουργία μιας εστίας αντί-πληροφόρησης και λαϊκής συνεύρεσης, τη στιγμή που ταμέσα ενημέρωσης αποσιωπούν τη αλήθεια, κατασυκοφαντούν τον αγώνα των εξεγερμένων, τρομοκρατούν τη κοινωνία, παραπληροφορούν και προκαλούν σύγχυση. Τη στιγμή που οι ελεύθεροι χώροι στους οποίους μπορούμε να συναντηθούμε και να εκφραστούμε έχουν εξαφανιστεί. Τη στιγμή που η ασφάλεια του σπιτιού έχει πετάξει από το παράθυρο την περιπέτεια και τη γοητεία της απροσχεδίαστης γνωριμίας και της ανιδιοτελούς συνδιαλλαγής. Αυτή τη στιγμή επιλέγουμε να δώσουμε στους εαυτούς μας και σε όσους το επιθυμούν μια δυνατότητα αδιαμεσολάβητης επικοινωνίας σε σχέση με όσα έχουν ήδη συμβεί και όσα θέλουμε από κοινού να συμβούν.

ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ

Η εκτέλεση του 15χρονου στα εξάρχεια πυροδότησε τη συσσωρευμένη οργή που βιώνει το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας για τις αποπνικτικές συνθήκες της καθημερινότητας. Η βία που ξεχειλίζει στις προσταγές και απειλές των αφεντικών και στιβάζεται στα κρατικά οπλοστάσια που διαθέτουν μια σφαίρα για κάθε έναν από μας, έγινε η σφαίρα που καρφώθηκε στοΓρηγορόπουλο. Κι οι μαθητές θρήνησαν ένα δικό τους νεκρό.

Νεκρούς θρηνούμε αδιάλλειπτα οι περισσότεροι από εμάς. Νεκρούς θρηνούν οι εργάτες στις σκαλωσιές των εργοταξίων και μπροστά στις μηχανές. Νεκρούς με τη ντουζίνα θρηνούν οι μετανάστες στα αστυνομικά τμήματα, στα σαπιοκάραβα των δουλεμπόρων, στα σύνορα, στα σοκάκια της σκλαβιάς του κόσμου της παρανομίας. Όσο για ηττημένους κι απαξιωμένους, εκείνων το μέτρημα δεν έχει τελειωμό, για εκείνους ο θρήνος έγινε μόνιμο παραμιλητό.

Στο νεκρό των μαθητών, πολλά κομμάτια αυτής της κοινωνίας είδαν τους δικούς τους νεκρούς και τους δικούς τους ηττημένους. Η κοινωνική θέση των μαθητών νομιμοποίησε το ξέσπασμα μιας εξέγερσης που έβγαλε αυτά τα κομμάτια της κοινωνίας στο δρόμο δίπλα – δίπλα. Να δώσουν από κοινού μια απάντηση διαφορετική από το θρήνο. Να μοιραστούν ένα επίπεδο βίας στο οποίο μπορούσαν να συμμετάσχουν και συμμετείχαν όλοι.

Παράλληλα όμως, και μετά την αμηχανία των υπερασπιστών του συστήματος που κράτησε ελάχιστα, άρχισε να κινείται η διαδικασία ανάσχεσης αυτής της δυναμικής. Τα ΜΜΕ, οι πολιτικοί και κάθε μισθοδοτούμενος στην παραγωγή της ιδεολογίας έβαλαν μπρος την εκστρατεία διάσπασης των ενωμένων στο δρόμο εξεγερμένων. Υπήρξαν οι «αθώοι μαθητές» οι«κουκουλοφόροι» κι οι «πλιατσικολόγοι μετανάστες». Κάποιοι ήταν – ακόμα – νομιμοποιημένοι να εξεγείρονται, και κάποιοι παρασιτούσαν, με τον τρόπο του ο καθένας, πάνω στο δίκαιο αγώνα των πρώτων.

Αλλά όσοι βρίσκονται στο δρόμο ξέρουν ποιους έχουν δίπλα τους και κανένα ιδεολογικό κοκτέηλ δε μπορεί να τους πείσει επʼ αυτού. Κατά συνέπεια εκείνους που δεν πείθονται να διαχωρίσουν τους εαυτούς τους από το σώμα των εξεγερμένων θα πρέπει να τους μεταχειριστούν κάπως αλλιώς οι υπερασπιστές της μηχανής που καταπίνει ζωές, θα πρέπει να ʽχουν κάποια κρυμμένα χαρτιά στο μανίκι τους και γι αυτούς…

Την τετάρτη στις 17/12 στις έντεκα το βράδυ, στον κεντρικό πεζόδρομο του περιστερίου, μια παρέα 12 μαθητών δέχτηκε επίθεση με σφαίρες με αποτέλεσμα τον τραυματισμό του ενός από αυτούς στο χέρι. Ήταν ένα “τυφλό” χτύπημα, ένα χτύπημα από μακριά κι όπου έβρισκε, ένα χτύπημα στο ψαχνό.

Στις καταθέσεις των συμμαθητών του τραυματισμένου, οι μπάτσοι τους έλεγαν ότι ο πυροβολισμός μάλλον ήταν κάτι τυχαίο, κάποιο ατύχημα. Το ίδιο παπαγάλιζε και κάθε λογής τοπικός κι ευρύτερος φορέας. Δεν υπάρχει καμία τυχαιότητα και κανένα ατύχημα, παρά μόνο η εξής συγκεκριμένη τύχη τους: ότι τόνοι σιωπής και ανοχής πλάκωσαν το γεγονός και το φίμωσαν.

Εμείς δεν είμαστε ούτε μπάτσοι, ούτε ντέτεκτιβ για να μπούμε στη διαδικασία να ψάξουμε το συγκεκριμένο ένοχο, πόσο μάλλον όταν η σκοπιμότητα της επίθεσης βγάζει μάτια, ξεκουφαίνει: «Ή στο σχολείο και τα κλουβιά της κατανάλωσης ή στο νεκροταφείο». Ο τυφλός πυροβολισμός στο ψαχνό δε μπορεί παρά να είναι μέρος της προσπάθειας αποδυνάμωσης των εξεγερμένων μέσω της τρομοκράτησής τους. Αυτού του είδους η τρομοκρατία ήταν ανέκαθεν ένας από τους άσσους στα μανίκια των δεσμοφυλάκων και των εκμεταλλευτών μας.

Το πράγμα όμως δε μένει εδώ, το γεγονός του πυροβολισμού αποκαλύπτει ακόμα έναν άσσο που βγήκε στο τραπέζι. Ο πυροβολισμός ήταν τυφλός, στο ψαχνό, που σημαίνει ότι θα μπορούσε να μας φέρει έναν ακόμα νεκρό. Ενώ δηλαδή η εξέγερση που ξέσπασε σαν απάντηση στην εκτέλεση στα εξάρχεια βρισκόταν σε κάποιο στάδιο της εξέλιξής της, οι εξεγερμένοι θα βρίσκονταν ενώπιον ενός δεύτερου νεκρού και βρέθηκαν από καθαρή τύχη με έναν τραυματισμένο. Τι άλλο από την επιβολή μιας έκτακτης ανάγκης στους όρους έκφρασης και δράσης των εξεγερμένων θα μπορούσε να αποτελέσει αυτός ο πυροβολισμός, οποιοσδήποτε κι αν ήταν αυτός που τράβηξε τη σκανδάλη; Τι άλλο από την επιβολή μιας έκτακτης ανάγκης που αναβαθμίζει ελεγχόμενα το επίπεδο της βίας προκειμένου να απομονώσει το πιο μαχητικό κομμάτι της εξέγερσης και να ακυρώσει κάθε ενδεχόμενο περαιτέρω συνάντησής του με τα υπόλοιπα;

Σʼ αυτήν τη συζήτηση για την προσπάθεια ανάσχεσης της δυναμικής της εξέγερσης και την ακύρωση οποιασδήποτε δυνατότητας μετεξέλιξής της δε μπορούμε να παραλείψουμε τη δολοφονική επίθεση στη μαχητική συνδικαλίστρια μετανάστρια στον κλάδο του καθαρισμού. Σε ένα γεγονός πολύ πρόσφατο για να βγουν στέρεα συμπεράσματα, γίνονται σχετικά ευδιάκριτα τα κοινά χαρακτηριστικά με όσα περιγράψαμε πιο πάνω. Κατʼ αρχήν η μηντιακή παρουσίαση του θέματος είναι αρκούντως στεγνή ώστε να φανεί σα μια ατομική περίπτωση αγωνίστριας (στην καλύτερη εκδοχή), ξεκομμένη από την προοπτική για συλλογικοποίηση των διεκδικήσεων που εμπνέει η ατμόσφαιρα των τελευταίων ημερών. Σε δεύτερο επίπεδο η επίθεση από «αγνώστους» που της έγινε είναι η ωμή πραγμάτωση της τρομοκρατίας ενώ λαμβάνοντας υπόψιν και το κλίμα των ημερών και το είδος της επίθεσης, σπρώχνει προς τα πάνω τον πήχυ της βίας βάζοντας από το παράθυρο την έκτακτη ανάγκη.

ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ

Σε εμάς, κατοίκους του περιστερίου, έλαχε να απευθυνθούμε σε εσάς. Να σας μιλήσουμε και να σας ζητήσουμε να μας πείτε για τις εμπειρίες σας σʼ αυτήν την πόλη, σʼ αυτή την εποχή, σε αυτές τις τόσο γεμάτες και έντονες τελευταίες μέρες. Είναι γεγονός ότι η πόλη στην οποία ζούμε έχει συγκεκριμένη ιστορία, χαραγμένη από την προσφυγιά, το μόχθο της εργατικής ζωής και τη μετανάστευση. Είναι επίσης αλήθεια ότι αυτή η πόλη έχει αλλάξει πολύ πετώντας από πάνω της πολλά από τα στοιχεία που χαρακτήριζαν τις λαϊκές γειτονιές των δυτικών συνοικιών. Υπάρχουν όμως ακόμα κάποιοι που αναγνωρίζουν στους εαυτούς τους μια τέτοια καταγωγή και σίγουρα υπάρχουν κι εκείνοι που νιώθουν να σφίγγει στο λαιμό τους ασφυκτικά ο κλοιός των απαιτήσεων της κοινωνικής ειρήνης. Σʼ αυτούς απευθυνόμαστε εμείς, ανεξαρτήτως διεύθυνσης κατοικίας και δημοτολογίου.

Να μην αφήσουμε στις πλάτες μας να παίξουν το παιχνίδι της κατάπνιξης της εξέγερσης.

Να μη δοθεί σπιθαμή εδάφους στη σιωπή και την ανοχή.

Θα υπερασπίσουμε τη δυνατότητά μας να συναντιόμαστε, να κουβεντιάζουμε και να εξεγειρόμαστε στους χώρους που επιθυμούμε, χωρίς τον εκβιασμό καμιάς έκτακτης ανάγκης.

ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ

ΒΑΛΤΕ ΤΙΣ ΣΦΑΙΡΕΣ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΞΕΡΕΤΕ

ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΟ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ (ΞΥΛΟΤΕΧΝΙΑ)

http://anoixtisyneleysiperisteriou.blogspot.com/

Τις τελευταίες ημέρες είναι πλέον εμφανής η συντονισμένη προσπάθεια του κράτους και των ΜΜΕ να κυρήξουν το τέλος των πρόσφατων εχθροπραξιών και την επιστροφή στην ομαλότητα: οι γιορτές έφτασαν, ήρθε η ώρα να ξεχάσουμε τις «μαύρες ημέρες» των συγκρούσεων στους δρόμους, ήρθε η ώρα να καταναλώσουμε χαρούμενοι βοηθώντας τους «κακόμοιρους» μαγαζάτορες του κέντρου, ήρθε η ώρα να γυρίσουμε πειθαρχημένοι στη δουλειά μας και στο μάθημά μας, ήρθε η ώρα να ξεχάσουμε. Είναι η γνωστή καραμέλα όλων των παπαγάλων της εξουσίας όταν έχουν πραγματικά απειληθεί. Όμως εμείς έχουμε χίλιους λόγους να μην ξεχάσουμε, έχουμε χίλιους λόγους να συνεχίσουμε να κατεβαίνουμε δυναμικά στο δρόμο.

Όσοι βρεθήκαμε στους δρόμους τις προηγούμενες εβδομάδες βιώσαμε στο μέγιστο βαθμό την βία από την μεριά της αστυνομίας: εκτεταμένη χρήση χημικών, ξύλο στις πορείες και στους αποκλεισμούς των αστυνομικών τμημάτων, ατελείωτο κυνηγητό, επιθέσεις των παρακρατικών σε μετανάστες και μαθητές… Βιώσαμε την προσπάθεια καταστολής μιας εξέγερσης που έσπασε την βιτρίνα της κοινωνικής ειρήνης, καταστολή που έχει οδηγήσει μέχρι τώρα σε εκατοντάδες συλλήψεις πανελλαδικά. Αυτή τη στιγμή είναι καταρχάς σημαντικό να καταλάβουμε όλοι δύο πράγματα: πρώτον ότι, μέσα σε ένα κλίμα μηδενικής ανοχής, η αστυνομία δεν είναι ο μοναδικός εκφραστής της καταστολής, αντίθετα μπάτσοι, δικαστές και πολιτική εξουσία βρίσκονται σε στενή συνεργασία μεταξύ τους. Η ξεκάθαρα στρατευμένη θέση των δικαστών, οι οποίοι τσακίζουν τους διαδηλωτές την στιγμή που χαϊδεύουν τα αφτιά των αστυνομικών-πιστολέρο, είναι η καλύτερη απόδειξη. Δεύτερον, ότι η καταστολή στοχεύει σε όλους ώστε να μας τρομοκρατήσει, κυρίως όσους συμμετείχαμε ενεργά στις κινητοποιήσεις και τις συγκρούσεις και δευτερευόντως όσους απλά παρακολουθούσαν τα γεγονότα . Μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα των «κατορθωμάτων» των μπάτσων είναι αρκετά για να εξοργίσουν ακόμη και τον «μέσο φιλήσυχο πολίτη»: η σύλληψη και βάναυση κακοποίηση ενός φαντάρου που απλά έκανε την βόλτα του στο κέντρο την ώρα της πορείας, η σύλληψη και προφυλάκιση ατόμου που συμμετέχει στο πρόγραμμα απεξάρτησης 18 άνω απλά επειδή βρισκόταν στο πολυτεχνείο για να παρακολουθήσει εκδήλωση του προγράμματος, η σύλληψη και καταδίκη για κλοπή ενός πακιστανού μετανάστη επειδή είχε «κλέψει» το ίδιο του το κινητό, η καταδίωξη και σύλληψη ενός μαθητή μέσα στην τουαλέτα καφετέριας στο σύνταγμα επειδή συμμετείχε στην πορεία, η σύλληψη και η απαγγελία κατηγοριών σε διαδηλωτές με βάση τον τρομονόμο… όλα αυτά, και πολλά ακόμη, είναι το απαραίτητο συμπλήρωμα του τρόμου ώστε να επιτευχθεί όσο το δυνατόν πιο γρήγορα η επιστροφή στην ομαλότητα της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης. Όλα αυτά, και πολλά ακόμη, δεν πρέπει να τα αφήσουμε αναπάντητα.

Για εμάς είναι αδιανόητο να αφήσουμε στην τύχη τους εκατοντάδες συλληφθέντες παριστάνοντας ότι «δεν συμβαίνει τίποτα». Για εμάς η αλληλεγγύη σε κάθε διωκώμενο αυτής της εξεγέρσης είναι αυτονόητη, η απαίτηση για απελευθέρωση όλων ανεξαιρέτως των συλληφθέντων, ελλήνων και μεταναστών, μαθητών και εργαζόμενων, είναι επιβεβλημένη. Οι συλληφθέντες είναι οι αιχμάλωτοι ενός κοινωνικού αγώνα που ξεκίνησε από την εν ψυχρώ δολοφονία ενός 15χρονου μαθητή και την εναντίωση στην αστυνομική βία και γρήγορα εξελίχθηκε σε μια γενικευμένη κοινωνική σύγκρουση η οποία άνοιξε όλη την βεντάλια των κοινωνικών ζητημάτων. Μέσα στο πλαίσιο του κοινού μας αγώνα οι συλληφθέντες είναι ένα κομμάτι από εμάς. 

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ

Τετάρτη 24/12, στις 16:00, στο Μοναστηράκι

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ για την δημιουργία ανοιχτής συνέλευσης αλληλεγγύης στους συλληφθέντες

Σάββατο 27/12, στις 16:00, στο Πολυτεχνείο

Το παραπάνω κάλεσμα προέρχεται από τους συντρόφους και τις συντρόφισσες που συμμετείχαν στην ανοιχτή εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 21/12 μέσα στο κατειλημμένο κτίριο της ΓΣΕΕ, με θέμα την οργάνωση της αλληλεγγύης προς τους συλληφθέντες. 

undefined

“Είμαστε σε Εμφύλιο Πόλεμο με τους φασίστες, τους τραπεζίτες, το κράτος και τα ΜΜΕ, που εύχονται να δουν μια πειθήνια κοινωνία.”

…θα είσαστε δικαιολογημένοι εάν νομίζατε οτί το παραπάνω κείμενο προέρχεται από μία ανακοίνωση του αναρχικού χώρου. Αλοίμονο όχι, είναι από την ανακοίνωση που εκδόθηκε από το σύλλογο υπαλλήλων του δ.αγ.δημητρίου. Ας κρατηθεί υπ’ όψιν ότι μετά από συνεννόηση κάποιων μελών των εργαζομένων με συντρόφους, επιχειρήθηκε να κρατηθεί το ύφος του κειμένου όσο πιο αντικειμενικό γίνεται, ώστε να διασφαλιστεί ο μέγιστος δυνατός αριθμός των ατόμων που θα πάρουν τους δρόμους μαζί τους. Ιδού η ανακοίνωση του συλλόγου υπαλλήλων του δ.αγ.δημητρίου:

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Το βράδυ του Σαββάτου η Ελληνική Αστυνομία δολοφόνησε 15χρόνο μαθητή.

Η δολοφονία ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.

Ήταν η συνέχεια μιας συντονισμένης δράσης, κρατικής τρομοκρατίας και Χρυσής Αυγής που σαν στόχο είχε τους φοιτητές και τους μαθητές (με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια), τους μετανάστες που εξακολουθούν να διώκονται γιατί γεννήθηκαν με άλλο χρώμα, τους εργαζόμενους γιατί πρέπει να δουλεύουν μέχρι να πεθάνουν χωρίς να αμείβονται.

Η κυβέρνηση της συγκάλυψης με τους πραίτορές της, αφού κατέκαψε τα δάση το καλοκαίρι είναι υπεύθυνη και για το ότι καίγονται σήμερα όλες οι μεγάλες πόλεις. Προστάτεψε τους κουμπάρους, όσους έκαναν υποκλοπές, όσους έκλεψαν τα ασφαλιστικά ταμεία με τα ομόλογα, όσους απήγαγαν μετανάστες, όσους εμπλέκονταν στο παραδικαστικό κύκλωμα, όσους έκλεψαν με το χρηματιστήριο, προστάτεψε τις τράπεζες και τα μοναστήρια που κλέβουν τον κοσμάκη.

Έχουμε Έμφυλιο πόλεμο με τους φασίστες, τους τραπεζίτες, το κράτος και τα ΜΜΕ που θέλουν μια γενιά υποταγμένη και μια κοινωνία νοικοκυραίων.

Δεν υπάρχουν δικαιολογίες και προσπαθούν πάλι με θεωρίες περί συνομοσιών και περί ασύμμετρων απειλών να κατευνάσουν τα πνεύματα.

Η οργή που ήταν συσσωρευμένη έπρεπε να εκδηλωθεί και δεν πρέπει να σταματήσει.

Σε όλον τον πλανήτη έχουμε γίνει πρώτο θέμα, καιρός ήταν και πρέπει να ξεσηκωθούν παντού.

Η γενιά των φτωχών, των ανέργων, των υποαπασχολούμενων, των αστέγων, των μεταναστών, των νέων θα είναι αυτή που θα σπάει κάθε βιτρίνα και θα ξυπνάει τους νοικοκυραίους από το λήθαργο του εφήμερου αμερικανικού ονείρου.

ΜΗ ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΟΤΑΝ ΟΙ ΝΕΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΝΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΓΕΡΟΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ

ΑΝΤΙΟ ΑΛΕΞΗ

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΑΘΩΟ ΑΙΜΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ